Ξέρω καλά πως έχω πολύ καιρό να γράψω και πως έχω εντελώς παραμελήσει αυτό το καψερό το blog, που ώρες-ώρες μου έχει "σταθεί" καλύτερα και από άνθρωπο αλλά δεν είναι ούτε η κατάλληλη ώρα ούτε υπάρχει η κατάλληλη για απολογία, διάθεση.
Το πόστο ετούτο σκοπό έχει να στείλει τις ευχές μου, όπως τις έχω στείλει ήδη σε όσους από εσάς γνωρίζω, via e-mail. Με την ευκαιρία, επειδή δεν θέλω να νοιώθω αχάριστη, να προσθέσω πως αν και η χρονιά που μας αφήνει δεν ήταν αυτή που θα περιγράφαμε ως "καλή", για εμένα προσωπικά κλείνει θετικά. Ο λόγος είναι γνωστός: το μωρό που μεγαλώνει στην κοιλιά μου και που σε λίγους μόλις μήνες θα το έχουμε στην αγκαλιά μας!
Το πόστο ετούτο σκοπό έχει να στείλει τις ευχές μου, όπως τις έχω στείλει ήδη σε όσους από εσάς γνωρίζω, via e-mail. Με την ευκαιρία, επειδή δεν θέλω να νοιώθω αχάριστη, να προσθέσω πως αν και η χρονιά που μας αφήνει δεν ήταν αυτή που θα περιγράφαμε ως "καλή", για εμένα προσωπικά κλείνει θετικά. Ο λόγος είναι γνωστός: το μωρό που μεγαλώνει στην κοιλιά μου και που σε λίγους μόλις μήνες θα το έχουμε στην αγκαλιά μας!
Λοιπόν... Το 2010 φεύγει σε λίγες ώρες αφήνοντάς μας μια πικρή γεύση. Αν καταφέρουμε να το δούμε από τη θετική του πλευρά, μπορεί τα γεγονότα να άλλαξαν τις ζωές όλων μας -λίγο ή πολύ- αλλά οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε πως μας παρέδωσε ένα μάθημα, ανεξάρτητα από το πόσο το χρειαζόταν ο καθένας από εμάς. Επειδή πιστεύω πως το 2011 θα κληθούμε να δώσουμε εξετάσεις για να αποδείξουμε πόσο καλά το μάθαμε, εύχομαι σε όλους μας ολόψυχα:
Υγεία σε όλα τα επίπεδα, δύναμη, λίγη τύχη και καλή, καλή επιτυχία στις εξετάσεις αυτές!
Υ.Γ.: Μην ξεχνάμε την ορθογραφία της Ευτυχίας!
