Ευχαριστίες, πολλές ευχαριστίες!

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, κουβεντιάζαμε με τον φίλο μου Μ. (δεινό μπλόγκερ), ότι πια δεν υπάρχει διάθεση για πόστα είτε χιουμοριστικά είτε κοινωνικοπολιτικά. Είναι τόσο ραγδαίες οι εξελίξεις γύρω μας που ό,τι κι αν γράψει κανείς, θα είναι λίγο, άκαιρο, μάταιο ακόμα και άσκοπο. Επιπροσθέτως, υπάρχουν δεκάδες μπλογκ που σχολιάζουν την επικαιρότητα έγκυρα και άκυρα. Αν και διαφωνώ με την ουσία της διαπίστωσης αυτής -στις πιο δύσκολες στιγμές της ανθρωπότητας παγκοσμίως, έχουν προκύψει τα μεγαλύτερα έργα τέχνης- πράγματι ούτε κι εγώ έχω καμία διάθεση να γράψω κάτι ή τουλάχιστον, να εκθέσω δημόσια κάποιο γραπτό μου. Ούτε πιστεύω ότι λείπω "συγγραφικά" σε κανέναν. Κι έτσι, το μπλογκ ετούτο παραμένει σε στάση αναμονής αλλά ουσιαστικά, ανενεργό και περιμένει στωικά να προκύψει κάποιο οικογενειακό -συνήθως- γεγονός για να ζωντανέψει και πάλι, για λίγες μέρες.

Αυτή τη φορά λοιπόν, την αφορμή  έδωσε η βάπτιση της μικρής μας "Ελευθερίας" που έγινε την περασμένη Κυριακή 28/10. Και μέσα από αυτό το πόστο, δε θέλω απλά και μόνο να περιγράψω τι καλά που περάσαμε και πόσο συγκινηθήκαμε -πράγματα δεδομένα-  κι άλλα τέτοια κλασσικά, εικονογραφημένα. Θέλω κυρίως να πω - γράψω: ευχαριστώ σε όλους όσοι με τον τρόπο τους συνέβαλλαν σε αυτή την μικρή γιορτή που ετοιμάσαμε για τη θεγατέρα μας! Άνθρωποι που κάποιοι είναι φίλοι και επιβεβαίωσαν την αξία της φιλίας αλλά και απλοί γνωστοί που μοιράστηκαν την επιθυμία αλλά και την αγωνία μας, η γιορτή αυτή να είναι πραγματικά όμορφη!

Γενικότερα, δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην εποχή που ζούμε και στις μεγάλες αλλαγές που βιώνουμε αλλά έχω μια εντύπωση πως μάλλον έχουμε γίνει λίγο πιο αλληλέγγυοι μεταξύ μας και λίγο πιο δεκτικοί στην παροχή βοήθειας, για ό,τι μπορεί να αφορά αυτή. Λίγο πιο "ανθρώπινοι", που έλεγε και η νόννα μου. Τουλάχιστον εγώ αυτό διαπίστωσα το τελευταίο διάστημα μέσα από τις προετοιμασίες για τη βάπτιση αυτή. Φυσικά ήταν και μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαπιστώσω σε ποιον πραγματικά μπορώ να υπολογίζω και σε ποιον όχι. Σύμφωνα με τα λόγια ενός καθηγητή μου στη σχολή, "στη λύπη σου θα βρεις πολλούς να "κλάψουν" με το πάθημά σου. Πόσοι όμως πραγματικά θα χαρούν με τη χαρά σου;". Είναι αλήθεια πως άνθρωποι στων οποίων τη βοήθεια υπολόγιζα ήταν απόντες από τη διαδικασία ή ανεπαρκείς, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Άνθρωποι πάντως που δεν σκεφτόμουν ότι θα χρειαζόμουν τη βοήθειά τους, ανταποκρίθηκαν με χαρά και εκτίμηση όταν τους τη ζήτησα κι αυτό είναι εξίσου συγκινητικό με το ίδιο το γεγονός! Γι' αυτό νοιώθω έντονα την ανάγκη να γράψω ευχαριστίες, σε δημόσια θέα!


Το θέμα της βάπτισής της μικρής μας, ήταν η μουσική μιας και της αρέσει να  χορεύει και να τραγουδάει συνεχώς! Έτσι, η Μάρθα από τον Όμορφο Κόσμο, μας πρότεινε να κάνουμε για μπομπονιέρα ένα cd. To cd αυτό περιλαμβάνει, ένα δικό μου κείμενο που το ηχογραφήσαμε με τη βοήθεια των ανθρώπων και φίλων του Στίγμα Radio και τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς για τη βοήθεια να υλοποιήσω αυτό που είχα στο μυαλό μου! Ευχαριστώ και τον Γιώργο στο Μουσικό Μαγαζί που έφτιαξε το cd με τις μουσικές επιλογές μας.

Ευχαριστώ επίσης πολύ, τον αγαπητό "Δύ-στιχο" για τους υπέροχους στίχους που έγραψε για την Ελευθερία μας και το Σπύρο Λιβέρη, τον μουσικό από τον Άι Λιό που έντυσε τους στίχους με τη μουσική του κι έτσι προέκυψε "Το Τραγούδι της Ελευθερίας". Ιδού  οι στίχοι:

Τ’ Απρίλη πουλάκι,
της άνοιξης κόρη,
για σε κανταδόροι,
εγίναμ’ εμείς.

Χορό νύχτα-μέρα,
ποτέ δεν λιγώνεις,
παντού σκαρφαλώνεις
και δεν ηρεμείς.

Σαν τούρτουλας τρέχεις,
τα πάντα σκορπίζεις,
στον «Πύλο» χαρίζεις
αγάπη, φιλιά.

Τσινιόζα κομμάτι,
μα και μαλαγάνα,
μπαμπά πάρε πάνα
και μια αγκαλιά.

Να είν’ η ζωή σου
γλυκιά μελωδία,
και «Ελευθερία»
να λες δυνατά.

Να λέν’ τ’ όνομά σου,
χωρίς «σουτ» και «σώπα»,
χωρίς άλλα «κόλπα»,
απλά, θαρρετά.

Ευχαριστώ πολύ τη μαμά που έραψε τα υπέροχα ρούχα και κέντησε όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα. Ευχαριστώ και τη θεία Γωγώ που έβαλε κι αυτή το χεράκι της και την πείρα της στο ράψιμο του ρούχου. Μεγάλο ευχαριστώ και στην αδερφή μου, που μου έδωσε τη χαρά να γίνει ανάδοχος της μικρής μας Ελευθερίας. Ελπίζω κι εύχομαι να είναι πάντα άξια και ουσιαστική νονά! Θερμές ευχαριστίες και  για την Κική, που στη Μικρή Κουζίνα της, ετοίμασε μεγάλα γλυκά! Ιδιαίτερα τα "μουσικά μπισκότα" , μας άφησαν άφωνους όλους! Ευχαριστώ και τη θεία Σούλα για τη βοήθειά της. Και την αγαπημένη μου Αγγελική που με συμβούλεψε πως να διαβάσω το κείμενο! Ευχαριστώ και τον Κώστα για τη φωτογράφηση που αν και ερασιτέχνης, έβγαλε εξαιρετικές φωτογραφίες! Ευχαριστώ και όλους όσοι ήρθαν στην βάπτιση και μας τίμησαν με την παρουσία τους.  Ειδικά ευχαριστώ όλους όσοι χάρηκαν πραγματικά με τη χαρά μας και είχαν ένα καλό λόγο να πουν για εμάς! Ευχαριστώ και το φίλο Μ.  που τα παράτησε όλα σύξυλα και ήρθε κοντά μας. Ευχαριστώ και τον φίλο του φίλου, Σ. για τα φοβερά τσίπουρα! Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ οποιονδήποτε βοήθησε με τον οποιονδήποτε τρόπο!

Επιτρέψτε μου κι ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ για έναν ιδιαίτερο άνθρωπο, που μας έκανε την τιμή να βαπτίσει την μικρή μας Ελευθερία. Τον Αρχιμανδρίτη Διονύσιο Λυκογιάννη. Ανεξάρτητα από το πόσο πιστός είναι ο καθένας από εμάς, μας έκανε πραγματικά να νοιώσουμε το Μυστήριο με όλο μας το Είναι και αυτό νομίζω είναι ένα μεγάλο ζητούμενο. Τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως και για την αγάπη και την εκτίμηση που σε κάθε ευκαιρία, δείχνει στην οικογένειά μας.

Ευχαριστώ και όποιον κατάφερε να διαβάσει αυτό το κείμενο. Κι αν κάποιον ξέχασα να αναφέρω προσωπικά, ας με συγχωρέσει. Ευχαριστώ και την Τύχη μου, που είναι τόσο απλόχερη μαζί μου και χάρισε σε εμένα και το σύντροφό μου, αυτά τα δύο υπέροχα πλάσματα, τα παιδιά μας.

Ελπίζω κι εύχομαι, η μικρή μας Ελευθερία να είναι γερή και δυνατή και να έχει πάντα γύρω της ανθρώπους που θα την αγαπούν αληθινά, με ανιδιοτέλεια και θα είναι έτοιμοι να τη βοηθήσουν και να τη στηρίξουν όποτε χρειαστεί. Ελπίζω κι εύχομαι, ακόμα μια φορά, το όνομά της να μπορεί πάντα να ειπωθεί μεγαλόφωνα. Χωρίς φόβο... αλλά με πάθος!