Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Βαγιώνε


Βαγιώνε πάλι. Άλλη μια χρονιά πέρασε αστραπή και μας φόρτωσε με τα καλά και τα κακά της.

Βγαίνω στην πίσω αυλή να φέρω λεμόνια για την αλιάδα. Ο ήλιος εκτυφλωτικός, κάνει τα μάτια μου να κλαίνε, είναι και αυτή η αλλεργία στην γύρη που με έχει ταράξει. Παρότι απ' τα μεγάφωνα της εκκλησίας ακούγονται δυνατά οι ψαλμοί, μπορώ να διακρίνω το μανιασμένο χτύπημα του μουρταριού, που βγαίνει από το σπίτι της Νιόνιας. Στέκομαι και αφουγκράζομαι καλύτερα. Και από το σπίτι του Λάμπρου ακούγονται φωνές και ένας ρυθμικός χτύπος. Η θεία Μπούλα μαζώνει κάτι ρούχα και παραλογάει ότι δεν της έδωσε καλό μπακαλάο ο μπακάλης.

Στέκομαι με τα λεμόνια στα χέρια και χαζεύω τις αυλές, με τις μαργαρίτες και τα φρεσκο-οργωμένα ορδίνια για τα κηπευτικά τα καλοκαιρνά, πλέον. Μου φαίνεται πως για μια στιγμή τα μουρταρόχερα συντονίζονται και όλα μαζί βαστάνε το ίσο στο τροπάριο της σοφίας. Ο ήλιος καυτός, μου φέρνει μια γλυκειά ζαλάδα. Κλείνω τα μάτια μου και γυρίζω πίσω, στα Πάσχα των παιδικών χρόνων στο Ψήλωμα. Στα Πάσχα, στο πατρικό στις Βαρρές. Κι ένα χαμόγελο που συναγωνίζεται σε ζέστα και τον ήλιο, αναδύεται από τα βάθη της ψυχής μου στο πρόσωπό μου. Γιατί αυτό είναι το Πάσχα, ανάσταση του Θεανθρώπου μα και προσωπική του καθενός.

Βάζω τις σωστές αναλογίες στο μίξερ και όχι παραδοσιακά στο μουρτάρι. Δεν έχω την υπομονή να χτυπάω την αλιάδα μέχρι να γίνει κόρδα, που λέει κι η νόνα μου. Η τεχνολογία μας έλυσε τα χέρια και σε αυτό. Το βάζω πρώτα στο αργό, να σπάσει η πατάτα και μετά στο πιο γρήγορο. Τη δοκιμάζω, θέλει λίγο λεμόνι ακόμα. Μας αρέσει να "ακούγεται" πολύ το λεμόνι. Και το σκόρδο όσο πρέπει. Να μην πετάς καρούλες από το κάψιμο αλλά να το ακούς, να μην είναι τέλεια αχαμνή.

Κολλάει το βλέμμα μου στο μείγμα που στροβιλίζεται στο διάφανο μπωλ. Μεγαλοβδμόμαδο μπαίνει. Πέρυσι Μ. Τρίτη έφυγε από κοντά μας ο Πατέρας, χθες του κάμαμε το χρόνο. Και ήμαστε όλοι μαζί, όπως θα το ήθελε. Κρίμα που δεν είναι μαζί μας να φάει μπακαλιάρο και σκορδαλιά, ήταν από τα αγαπημένα του φαγιά. Αν υπάρχει παράδεισος για έναν τέτοιο καλοφαγά, σίγουρα θα έχει βουνά από μαγειρεμένους μπακαλιάρους, γίδα σάλτσα και χοιρινό στο φούρνο με πατάτες. Και ποτάμια καλό κρασί, να ρέουν ασταμάτητα.

Βαγιώνε σήμερα, πλησιάζει το Πάσχα και εγώ όπως τόσοι άλλοι προσδοκώ. Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών και ζωντανών.
Στη φωτογραφία, χειροποίητο μουρτάρι από Γυριώτη μάστορα, προικιό του συντρόφου μου. Έχει σκαλισμένο το έτος κατασκευής του: 1950.

33 σχόλια:

the boy with the arab strap είπε...

η αλιαδα ειναι η σκορδαλια?
καλο πασχα να εχουμε !!!!

Vam33 είπε...

Δυνατές αναμνήσεις .Πολυ ωραίο .Γειά σου Dana

Γ.Ι.Δ.Α. είπε...

kai afou kataferes kai me eferes pali stin 8esi mou kai mou edoses pali na katalabo oti den ftaio ego pou eimai zakin8inogenimenos to 1964 kai anastimenos me lampa petrelaiou gia fos kai ena magali me karbouna gia zesti ton papou mou me mayrismena daxtila apo ta karbbouna kai oloi oi gitonoi mprosta apo ayto na einai toso agna kai toso a8oa stin mnimi mou.
simera ta aytokinita tria ta kinita tessera ta dvd dio ta bideo den 8imane alla ena sicoura douleuei simera,kai to blender na ftiaxnei tin aliada ti allo na zitisoume apo tin zoi mas!!!

kala na eimaste xronia mas polla se oloys kai aytes oi meres pou erxonte as mas boi8isoun na broume prota tous eaytous mas kai meta na boi8isoume tis oikogeneies kai ta paidia mas!!!
as mou vgenei ligo i apesiodoksia kata ta alla eimai kai poly esiodoksos kai ligo zamafoutistas mporo na po!

euxome na sou petixe Dana i skordalia kai as min eixe korda!!!


kai pali sygnomi gia ta greeckiglish ftaiei to pc.

Χαρά Θ. είπε...

Μπορεί να μην κόρδωσε απο το γουδοχέρι η αλιάδα σου,εμάς όμως πάλι κατάφερες να μας χτυπήσεις στο ευαίσθητο σημείο μας.
Ο Θεός να αναπαύσει τον κυρ Σπύρο και σεις νάχετε ζωή να τον θυμόσαστε(περασε κιόλας 1 χρόνος!)
εγω πάω να βάλω στο στόμα μου ένα γαρύφαλλο να μην μυρίζει η αλιάδα (αν και σήμερα...ποιανού θα μυρίζει περισσότερο)και ετοιμάζομαι για τον Άγιο, για το "Νυμφίο".
Κοριτσάρα μου,χαίρομαι για την ισοπεδωτική "επιστροφή" σου,εύχομαι "Αύριο με καλό" σε όλους...εμείς θα τα πούμε.
Φιλάκια πολλά

p.lykogiannis είπε...

Τί να πω Dana και τί να γράψω, διαβάζοντας ένα τόσο δυνατό κείμενο. Σου καταθέτω για άλλη μια φορά το θαυμασμό μου για την εκποίηση των συναισθημάτων σου.Χαίρομαι που βλέπεις την Άνοιξη, την Άνασταση της φύσης και...των ανθρώπινων συναισθημάτων.Κάλο Πάσχα!

Ανώνυμος είπε...

ela kai tou xronou! Kalo Pasxa!

NK

Unknown είπε...

Γεια σου Άνθρωπε!

Ναι, η αλιάδα είναι η σκορδαλιά στη ζακυθινή διάλεκτο.

Καλό Πάσχα και για εσένα!

Unknown είπε...

Vam, ευχαριστώ. Πάντα έχεις να πεις μια καλή κουβέντα κι αυτό για εμένα σημαίνει πως είσαι θετικός άνθρωπος!

Να περνάς καλά!

Unknown είπε...

Γ.Ι.Δ.Α., εγώ την αμαρτία μου, την ομολογώ δημοσίως! Η σκορδαλιά εγίνηκε μούρλια και να σου πω, ήτανε καλή η πατάτα κι έκαμε και κόρδα! Αμή!

Είμαι αισιόδοξη, για όλα! Και για το ότι θα καταφέρουμε να βρούμε εμάς και τους άλλους, αρκεί να το θέλουμε.

Μη στεναχωριέσαι για τα greeklish, άλλο κακό!

Καλό Μεγαλοβδόμαδο!

Unknown είπε...

Χαρά μου,

Τελικά εκόρδωσε η σκορδαλιά έστω και με τη βοήθεια του ηλεκτρισμού!

Περνάνε νερό τα χρόνια, είναι γνωστό. Κοιτάω το μικρό μας και χαζεύω, μου φαίνεται ότι έχουν περάσει λίγοι μήνες από τότε που ήταν μωρό και το κρατούσα αγκαλιά και τώρα είναι παλικαράκι. Απίστευτο!

Ευχαριστώ για τις ευχές και για όλα, όλα, όλα.

Σε φιλώ γλυκά. Καλό Μεγαλοβδόμαδο!

Unknown είπε...

Πατέρα, σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τα θερμά σας λόγια.

Καλό Μεγαλοβδόμαδο κι εύχομαι η Λαμπρή να φέρει σε όλους μας την ποθητή Ανάσταση!

Unknown είπε...

Καλό Πάσχα ΝΚ!

SATANASSO είπε...

Γράφεις πάντα πολύ όμορφα, γλαφυρές εικόνες κάνεις τις σκέψεις σου. Ήμουν στην Αθήνα στις 7/4 και πέρασα από το "εν Δελφοίς" (τί όνομα κι' αυτό). Κρίμα που δεν παρευρισκόσουν στο αφιερωμένο σε σε βράδυ. Περαστικά και Καλό Πάσχα. (Υποπτεύομαι πως είσαι πολύ καλή μαγείρησα).

kiki είπε...

Τι εξαιρετικό μουρτάρι! Καταπληκτικό!
Πολύ όμορφο και ζεστό κείμενο σαν τον ήλιο και το χαμόγελο που απλώθηκε στα χείλη σου από τις μνήμες. Νη ζήστε να θυμάστε τον πατέρα σου και να είσαι σίγουρη ότι κάθε τέτοια μέρα τρώει αλιάδα με κόρδες! Καλό Πάσχα!

None είπε...

Για μια προσδοκία ζούμε...

mareld είπε...

Alma mia!

Διάβασα σιγά..σιγά..
Κάθε σου λέξη και μια μαργαρίτα!
Άνοιξη!
Ανοίγουν οι αισθήσεις για να γεμίσει η ύπαρξη μοσχοβολιές και φως, ελπίδα και δύναμη.
Παραδοσιακό μουρτάρι δεν είχαμε γιατί ο πατέρας μου σκόρδο και κρεμμύδι δεν άφηνε να μπει στο σπίτι.
Πόσο λαχταρούσα την αλιάδα..
Μέχρι εδώ έφτασε η μυρωδιά από το φρέσκο λεμόνι ποτισμένο με ήλιο..

Αγαπημένη μου Ντάνα να έχετε υγεία και χαρά στο σπίτι σας, να φτιάχνετε την αλιάδα σας και το μπακαλάο σας κάθε Βαγιώνε, να πίνετε και ένα ποτήρι κρασί στη μνήμη του Πατέρα..

Σήμερα ήρθε μια φίλη μου και πήγαμε στο δάσος για περπάτημα. Της μιλούσα και τα λόγια μου στα σουηδικά, μου φαίνονταν τόσο ξένα στη ψυχή μου που απορούσα πως με καταλάβαινε..

Ελπίζω κάποτε να φάω κουλουράκια από τα χεράκια σου!

Καλό Μεγαλοβδόμαδο!

Πολλά φιλιά καρδούλα μου!

P. Kapodistrias είπε...

Όλα σου ωραία!!! Και η αλιάδα στο μουρτάρι ευωδέστερη!

Πάντα να νύττεις τις μυχιέστερες χορδές μας!

Χαιρετώ σας! Καλή Διάβαση!



υ.γ. Χαιρετώ ιδιαιτέρως τη Mareld!

AlexMil είπε...

Εικόνες ζωής,οσμές του χθες του σήμερα, με ελάχιστες παραλλαγές κοινές σε όλους. Πίκρα, αναμνήσεις λύπη, αγάπη, σε μια ανελέητη πορεία ζωής.

Σε ευχαριστώ για τις θαυμάσιες εικόνες που μας δίνεις.

Unknown είπε...

Συνάδελφε Satanasso, καλώς όρισες στο σπιτικό μου.

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια. Λυπάμαι που δεν ήμουν στην παρουσίαση. Το όνομα μάλλον προκύπτει από την οδό. Αν δεν κάνω λάθος.

Ναι, μαγειρεύω καλά. Σίγουρα καλύτερα από ό,τι γράφω!

Καλό Πάσχα και σε εσένα!

Unknown είπε...

Kiki, είναι πραγματικά πολύ όμορφο το μουρτάρι. Βέβαια δεν το χρησιμοποιούμε γιατί είναι ραγισμένο και μπορεί να σπάσει τελείως. Το έχουμε ως διακοσμητικό, μόνο.

Ευχαριστώ πολύ για τα λόγια και τις ευχές. Να κάνω μόνο μια διευκρίνιση: στο κείμενο αναφέρομαι στον πεθερό μου και όχι στον πατέρα μου. Απλά για εμένα υπήρξε σαν δεύτερος πατέρας. Σίγουρα θα καλοτρώει όπου είναι!

Καλό Πάσχα! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

Unknown είπε...

Νone, κι αλίμονο αν εκλείψει!

Unknown είπε...

Mareld mi cielo!

Έτσι ήταν οι οικογένειες παλαιά: άμα κάτι δεν το έτρωγε ο Πατέρας, δεν έμπαινε στο σπίτι!

Ο καιρός περνάει και σε φέρνει πιο κοντά και θα σου κάμω και κουλούρια και όση αλιάδα θέλεις! Κι εσύ κάμε υπομονή όπως τόσα και τόσα χρόνια.

Δεν λυπάμαι που η γλώσσα της Χώρας που σε φιλοξενεί τόσα χρόνια, σου φαίνεται ξένη. Αντιθέτως, χαίρομαι. Δείχνει πως παραμένει ζωντανή η ρίζα σου. Πως ποτέ δεν κόπηκες από δαύτηνε!

Πολλά φιλιά σε εσένα και τα παιδιά. Πλησιάζει η Άνοιξη και για το σκοτεινό δάσος. Σχεδόν έφτασε!

Un beso muy grande!

Unknown είπε...

Π.Κ. χίλια ευχαριστώ.

Καλή Διάβαση και σε εσάς!

Unknown είπε...

AlexMil, καλωσόρισες!

Ευχαριστώ θερμά. Χαρά μου να μοιράζομαι τις αναμνήσεις και τα συναισθήματά μου, μαζί σας.

Ανώνυμος είπε...

Καλό μεγαλοβδόμαδο κι αν δεν προκάμω να ξαναπεταχτώ μέχρι το αλώνι σου, καλή επ-ανάσταση εναντίον του εαυτού μας να ΄χουμε.
Φιλιά πολλά

kiki είπε...

Κι ο πεθερός, αν είναι αγαπημένος, πατέρας σου είναι, καληώρα σαν το δικόνε μου...:-))) οπότε πες πως έπεσα κοντά!

Unknown είπε...

Φοράδα μου, καλό Μεγαλοβδόμαδο και καλές επαναστάσεις προς όλα τα κατεστημένα, εντός κι εκτός μας!

Unknown είπε...

Αγαπητή Kiki, καταλαβαίνω απόλυτα και είσαι τυχερή που τον νοιώθεις έτσι αλλά και που τον έχεις! Όπως έγραψα κι εγώ, τον ένοιωθα σαν πατέρα μου όποτε έπεσες διάνα!

:)

Ανώνυμος είπε...

Dana μου,ευχαριστώ για τη βίζιτα και για τις ευχές σου.Αντεύχομαι ολόψυχα Καλή Ανάσταση σε σένα και τους δικούς σου.Πολλά φιλιά!

animalera είπε...

Ανώνυμος = Animalera. Mικρός είμαι ακόμα που θα πάει,θα μάθω

Unknown είπε...

Φιλιά αγαπημένε "σκατόψυχε"! Μικρό παιδί είσαι ναι, θα μάθεις! :) Χρόνια καλά!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν θα διαβάσεις αυτό το σχόλιο. Πάει καιρός που έγραψες αυτό το ποστ. Σήμερα όμως έχω πάρει σβάρνα τα γραπτά σου ένα ένα όσα δεν έχω διαβάσει και αυτά που μου άρεσαν πολύ τα διαβάζω ξανά.
Έχεις χάρισμα...το ξέρω πάντα το ήξερα. Από τότε που έγραφες εκείνες τις διατριβές στο λύκειο...Θυμάσαι;;; Η μεγάλη επιτυχία όμως είναι ότι τα κείμενά σου είναι ψυχοθεραπευτικά... μα την αλήθεια όπως θα έλεγες και εσύ σε άπταιστη ζακυνθινή διάλεκτο. Σε ζηλεύω που μιλάς τη γλώσσα του τόπου μας τόσο ανεπιτήδευτα τέλεια... Σε αγαπάω και σε ευχαριστώ. Ακόμα και μέσα από τα γραπτά σου με βοηθάς. Σε αγαπάω...
Φιορούλα

Unknown είπε...

Φιορούλα σ' αγαπώ! Τίποτε άλλο δεν σου γράφω εδώ...

Φιλί!