Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

MOR(E), MOR(E), MORRISSEY!



Είναι το νέο single του Morrissey και μου το έστειλε πριν λίγες μέρες, κάποιος φίλος που προφανώς γνωρίζει τη "μούρλια" μου με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Τον ευχαριστώ λοιπόν και δημόσια(!) για το δώρο του αυτό.




Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν μου αρέσει το κομμάτι πολύ ή κάτι λιγότερ. Δεδομένο ότι μου άρεσει. Ο Moz μεγαλώνει και δεν είναι ο μόνος. Ελπίζω να μας χαρίζει τα τραγούδια του για αρκετά χρόνια ακόμα, ώστε να διατηρηθούν ακμαία το πείσμα μας και η άρνησή μας να γεράσουμε εσωτερικά. Το εξωτερικά δεν το συζητώ, είναι αναπόφευκτο...

Καλή ακρόαση!



Im Throwing My Arms Around Paris - Morrissey

8 σχόλια:

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Dana,
σε ξέρω (ελάχιστα)από ένα πατριωτάκι σου, κοινή μας φίλη, που σ'αγαπάει πολύ...

Ναι, να μεγαλώνουμε όμορφα και όχι να γερναμε...
Γίνεται αυτό;
Γίνεται αν βρούμε εκείνη την πατρίδα,την γαλήνη μέσα μας...
Γίνεται αν ερωτευτούμε την ζωή μας...

Ισως, πολλά ακόμα αν χωράνε...
Αυτά όμως κρατάνε την πρωτιά μέσα μου.

Ωραίος ο Μ. και εμένα μου αρέσει.

Μια καλησπέρα από την μικρή, πνιγμένη στην ομίχλη,
πόλη μου...

Unknown είπε...

Αγαπητή Ιππολύτη,

Το ίδιο ισχύει και για εμένα. Σε γνωρίζω λίγο από την κοινή κι αγαπημένη μας φίλη. Καλώς ήρθες στο "Εξοχικό" μου!

Στα "αν" που μου γράφεις και στα τόσα "αν" που σκεφτόμαστε, ξεχωρίζω κι ένα ακόμα: αν αγαπάμε τον εαυτό μας...

Χαίρομαι πολύ που σου αρέσει ο Morrissey!

Μια καλησπέρα στην μικρή και ομιχλώδη πόλη σου από το μικρό μας νησί!

Ανώνυμος είπε...

to pio dyskolo pragma einai na grafeies omorfa tragoydia me arxh mesh telos.den yparxei tipota pio omorfo apo ena dynato refen. ta apla pragmata ginontaia apo toys megalous ta syntheta apo tous metrious. kalitexnes san ton Moz den gernoun pote, mporei na anakyklononte alla akoma kai tote lampoun apla giati einai gennhmenoi gia ayto pou kanoun!apla alhthinoi. xeris poso dyskolo einai ayto stis meres mas....

Ανώνυμος είπε...

Για σένα που τον αγαπάς τόσο, οι στίχοι του:

In the absence of your love
And in the absence of human touch
I have decided
I’m throwing my arms around, around Paris
Because only stone and steel accept my love.

In the absence of your smiling face
I traveled all over the place
And I have decided
I’m throwing my arms around, around Paris
Because only stone and steel accept my love
I’m throwing my arms around, around Paris
Because only stone and steel accept my love.

I’m throwing my arms around Paris
Because nobody wants my love
Nobody wants my love
Nobody needs my love
Nobody wants my love

Yes, you made yourself plain
Yes, you made yourself very plain

Μηθυμναίος είπε...

Παρά τους φόβους περί αποχώρησής του, παρά τα προβλήματα υγείας, παρά τους διάφορους ψιθύρους με το ενδεχόμενο να σταματήσει την καριέρα του, θα συμφωνήσω με τον musicjunkyy ότι τέτοιοι καλλιτέχνες σαν τον Moz λάμπουν διότι είναι γεννημένοι γι’ αυτό που κάνουν…

Unknown είπε...

Musicjunkyy, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για τη δυσκολία, την ομορφιά αλλά και την αξία της απλότητας.

Αυτή τη συζήτηση την κάνω συχνά με φίλους και γνωστούς, πόσο δηλαδή, δύσκολο είναι να είναι κανείς απλός και αληθινός ακόμα κι αν αυτή η αλήθεια του δεν είναι αυτό που θα λέγαμε "ιδανική".

Νομίζω πως όσο πιο περίπλοκοι γινόμαστε οι άνθρωποι τόσα περισσότερα προσπαθούμε να κρύψουμε από τα μέσα μας και τόσο μεγαλύτερη η "πόζα" μας.

Και γι' αυτό λοιπόν, λατρεύω τον Morrissey. Γιατί ποτέ δεν θέλησε να κρύψει αυτό που είναι και το έδειχνε πάντα με τον πιο απλό τρόπο. Εκεί οφείλει την λάμψη του νομίζω. Ή πιο σωστά, η λάμψη του είναι η αντανάκλαση της απενεχοποίησής του κι ανέλπιστα αυτό έγινε αποδεκτό από εκατομμύρια ακροατές που τον έκαναν τόσο εμπορικό χωρίς να το επιδιώξει ο ίδιος.

Και φυσικά έχει γεννηθεί για να είναι αυτός, ένα υπέρλαμπρο αστέρι μέσα από τη μαυρίλα του.

Unknown είπε...

Ανώνυμε/μη, χίλια ευχαριστώ για τους στίχους!

Unknown είπε...

Στράτο μου, ναι έτσι είναι. Τα έγραψα παραπάνω και στον Musicjunkyy.

Ένα τέτοιο αστέρι δεν μπορεί παρά να μας χαρίζει κάτι από τη λάμψη του -που λένει κι οι ποιητάδες- μέρχρι το τέλος.

Φιλιά στο Αιγαίο!