Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Αμφιθυμική Ταλαιπωρία Νο 3.824


Κι αφού δεν μπόρεσα ποτέ μου να σε έχω, όπως εγώ πόθησα, ούτε καν στο όνειρο, το πανούργο μου μυαλό σκέφτηκε τη θέση σου να πάρει.

Τώρα εγώ είμαι εσύ κι εγώ μια άλλη. Όμορφη και δυνατή, όπως θα μ' ήθελες. Κι εγώ μέσα από εσένα την αγάπησα, όσο μπορεί καρδιά ανθρώπου ν 'αγαπήσει.

Τη χάζευα τις νύχτες να κοιμάται γυμνή, στο κρεβάτι της. Λίγο σεντόνι ίσα που σκέπαζε το φύλο της και σαν κλέφτης εγώ, στις μύτες να εισχωρώ στη κάμαρά της να την ξυπνήσω με χάδια και φιλιά όπως κι εσύ με ξύπναγες.

Άλλη φορά πάλι, ονειρεύτηκα πως ταξίδι την επήγα. Σ ' ένα μικρό ξενοδοχείο πάνω στην αμμουδιά. Ποια αμμουδιά δεν ξέρω να σου πω. Κι ήταν χαρούμενη σαν το παιδί και γέλαγαν τα μάτια και το σώμα της κι εγώ την λάτρευα ακόμα πιο πολύ.

Ξυπνάγαμε νωρίς να δούμε την Ανατολή. Εκείνη την έβλεπε στον ορίζοντα, εγώ μέσα από τα μάτια της, έτσι όπως έμοιαζε η ίδια με τον ήλιο. Πως θα μπορούσα εσύ, να μείνω ασυγκίνητος από μια τέτοια ύπαρξη; Που όλη φως έλαμπε και τα μάτια της πέταγαν σπίθες να ανάβω το τσιγάρο μου και να την γεύομαι.

Έγινα εσύ και την αγάπησα. Εκείνη που χωρίς εγώ να είμαι, μοιάζαμε. Και την αγάπησα πολύ, όσο μπορεί καρδιά ανθρώπου ν' αγαπήσει. Χωρίς αρχή και τέλος. Μόνο μέση, μέση, μέση, μέση...

Στην αγκαλιά σου με κράτησα και με νανούρισα με λόγια ερωτικά από εκείνα που δεν συνίθιζες να μου λες. Γευόμουν από το στόμα σου, τα τηγανιτά αυγά που σου τηγάνιζα στο κουζινάκι με τον σκοταγωγό.

Τραγούδια από το στόμα σου, μου τραγούδησα. Αυτά που αρέσαν και στους δυο μας. Σου κράτησε σεκόντο και εγώ που ήμουν πλέον εσύ, χαμογέλαγα κι έλαμπα όπως κι εσύ.

Αυτά ονειρεύομαι κι αφού δεν μπόρεσες ποτέ να μ'αγαπήσεις όπως θέλησα, έγινα εσύ και με λάτρεψα.


18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ti ine afto tora???

NK

Ανώνυμος είπε...

Ελπίζω ότι δεν θα πάει έτσι όλος ο μήνας γιατί θα σαλτάρω εντελώς!

R.

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω τι έκανες γι΄αυτόν, ούτε κι αν τον αγαπάς περισσότερο από μένα(αν το πιστέψω θα σκοτωθώ), αλλά αν ξαναγίνεις κάποια άλλη απ΄αυτή που είσαι σήμερα, εμένα ξέγραψέ με. :)

Μάκια

Ιωάννα είπε...

Τέλεια η ερωτική σου μπαλάντα. Τέλεια!!!

Τα αυγά με ντομάτα στραπατσάδα ήταν, φαντάζομαι.

Τσαλαπετεινός είπε...

Αριστούργημα!!!

Και μεταξύ μας μια κάποια λύση.
Προσωρινή.

Γιώργος είπε...

αρχικα σκευτηκα εισαι σιγουρη οτι α υ τ ο ειν δικο σου κ δεν μπηκες μες στο μυαλο μου κ το πηρες;;απο την αλλη λεω μυαλο κ γω καμια σχεση κ ,,,ευτηχως εγω τρελαθηκα απο μονος μου κ δεν χρειαστηκε να ε κ τ υ π ω σ ω κατι σαν κ αυτο για να σαλταρω:)τινα,ειλικρινα Συγχαριτηρεια!(δεν νομιζω να το χω ξαναπιει αυτο:)

πι ες 01...δεν θα ζητησω αδεια:)οταν ευκαιρησω θα κανω καποιες εικονες που μου ρθαν στο μυαλο(στο ποιοο;;;)μ αφορμη α υ τ ο

ααα
ααααααααα
κ ενα πι ες ασχευο ,,,ο ν γκαλης ειχε οπιει το 87,,,,η μεγαλυτερη νικη μεχρι την επομενη:)(για εναν αγωνα οοπου εκερδισεν,,,τωρα δεν ξερω που κολα αυτο δω περα αλα μη δινεις κ πολη βαση σ οτι λεω)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δεν το ξέρεις, σίγουρα, ότι μου άνοιξες την όρεξη με τα τηγανιτά αυγά;
Αυτό που ξέρεις, επίσης σίγουρα, είναι πως "γράφεις"
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

apologia pro sua vita είπε...

Δώσε, δώσε.

Unknown είπε...

NK, μανιτάρι μαγικό;

Unknown είπε...

R., ελπίζω κι εύχομαι να πάει έτσι! Χωρίς να θέλω να σαλτάρεις, βεβαίως!

Unknown είπε...

Καλά το λέω εγώ ότι ο έρωτας σκοτώνει τη τέχνη... τσκ τσκ τσκ

Μη σκοτωθείς, σ'αγαπώ! Το κείμενο μπορεί να μην μιλάει για εμένα αλλά για την άλλη. Ε;

Σε φιλώ!

Unknown είπε...

Ιωάννα μου, ευχαριστώ!

Τα αυγά με ντομάτα τα φαντάζομαι, ναι!

Φιλιά, φιλιά, φιλιά!

Unknown είπε...

Τσαλαπετεινέ μου!

Μια κάποια λύση, σαφώς!

Ευχαριστώ και σε φιλώ!

Unknown είπε...

Τζώρτζη θεόμουρλε, πέσμου τώρα ότι σου έκλεψα την ιδέα! Χα!

Ευχαριστώ!

:)

Unknown είπε...

Γλαρένια, καλό μήνα!

Λατρεύω τα τηγανιτά αυγά!

Ευχαριστώ και σου στέλνω θαλασσινό αεράκι από το ιόνιο, να δροσίσει τις φτερούγες σου!

Unknown είπε...

Απολοζί μον αμούρ... εγώ να δώσω εντάξει. Ποιος θα σώσει, μου λες;;;

Φιλί!

Ανώνυμος είπε...

Tinaki s'euxaristw giati meta apo xronia 8umi8ika pws einai n'agapas.

Filia
Rita

Unknown είπε...

Δεν ξεχνιέται αυτό ψυχή μου! Είναι σαν το ποδήλατο!

Σε φιλώ και σ'αγαπώ πολύ!