Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Αμφιθυμική Ταλαιπωρία Νο 51489375294


Οδηγώ στη Στράντα Μαρίνα με τον μισό εγκέφαλο ακόμα κοιμισμένο κι ενώ έχω φύγει πριν 2' από το Ακρωτήρι με ήλιο, ξαφνικά σκάει στο τζάμι του αυτοκινήτου μια μπόρα, σαν κεραυνός. Δευτέρα, 1η Φλεβάρη 2010... και ξέρεις πως με ενοχλούν οι Δευτέρες.

Βλέπω το καράβι να κουνιέται μες στο λιμάνι αλλά δεν καταλαβαίνω αν έρχεται ή αν φεύγει. Ξέρω πως είναι από εκείνες τις μέρες που θα ήθελα να λύνει κι εγώ να είμαι σε κάποιο deck να κουνάω μαντήλια νοητά, στο Τζάντε.

Θέλω να φτάσω γρήγορα, να είμαι στην ώρα μου, να κάνω τις πρωινές μου δουλειές και να προσπαθήσω να βρω λίγο χρόνο να γράψω κάτι που "έχτιζα" λέξη - λέξη όλη νύχτα στον ύπνο μου. Ξύπνησα κάμποσες φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας και σκέφτηκα πως είναι πολύ σημαντικό να μην το ξεχάσω αλλά δεν σηκώθηκα να κρατήσω κάποια σημείωση. Αυτά τα κάνει μόνο ο Δημήτρης που είναι μεθοδικός και επαγγελματίας. Γι' αυτό πάει μπροστά ο άνθρωπος! Όχι σαν κι εμένα τη γαϊδούρα, τεμπέλα.

Βέβαια ο Δημήτρης είναι ο Δημήτρης, εγώ είμαι εγώ, εσύ είσαι εσύ κι ο άλλος είναι ο άλλος. Μην το ψάχνεις Δευτεριάτικα. Είναι και 1η του μήνα, μην γκρινιάζεις και μη χάνεσαι σε δαιδαλώδεις σκέψεις. Δεν έχει νόημα.

Είναι κι εκείνο το τηλεφώνημα το χθεσινό, μες στο μυαλό μου συνέχεια. Εκείνο το τηλεφώνημα από την Αγγλία. Κάνει παρεμβολές στη σκέψη μου συνεχώς. Πάω να σκεφτώ κάτι και τσουπ! εμφανίζεται το τηλεφώνημα για να μου θυμίσει τη φράση που με έκανε να θυμώσω, τη φράση που με συγκίνησε κι εκείνο το σπάσιμο της φωνής του φίλου, που με έκανε να κλάψω. Μια ζωή αμφιθυμική ταλαιπωρία!

Μόλις εκατό μέτρα πριν το γραφείο, ο δρόμος έχει φρακάρει από ένα βοθρατζίδικο. Τι λέξη κι αυτή. Σκατά! μονολογώ μες στο αυτοκίνητο και παραμένω ακινητοποιημένη αφού δεν μπορώ να μετακινηθώ προς καμία κατεύθυνση.

Φτάνω καθυστερημένη στη δουλειά, ξανά. Ρουφάω ένα πορτοκάλι, μισοζαλισμένη και ανοίγω βιαστικά τον υπολογιστή. Τσεκάρω το εταιρικό e-mail, κάνω δυο, τρία απαραίτητα και κάθομαι να γράψω. Φυσικά, δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνο που έχτιζα όλη νύχτα, λέξη - λέξη γιατί δεν σηκώθηκα να κρατήσω μία σημείωση. Όπως κάνει ο Δημήτρης, που είναι μεθοδικός και επαγγελματίας...

Τουλάχιστον έξω έχει λιακάδα πια και η μέρα στρώνει σιγά - σιγά μα με την ανάλογη σταθερότητα που απαιτείται για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Άλλωστε, το καράβι το πρωί "έδενε", τώρα που σκέφτομαι καλύτερα τί ώρα ήταν.






Φεύγουν καράβια στο γιαλό, και ’γω τους γνέφω στο καλό
Και ’γω τους γνέφω στο καλό, παράπονο μου
Χάνομαι τώρα τις νυχτιές, μέσα στου κόσμου τις φωτιές
Μέσα στου κόσμου τις φωτιές με τ’ όνειρό μου
Φεύγουν καράβια στο γιαλό, και ’γω τους γνέφω στο καλό
Και ’γω τους γνέφω στο καλό, παράπονο μου
Φεύγουν καράβια στο γιαλό, και με τα κύματα μιλώ
Και με τα κύματα μιλώ και τ’ όνειρό μου
Τώρα μια πέτρινη σιωπή, είναι η δικιά μου προκοπή
Είναι η δικιά μου προκοπή παράπονο μου
Φεύγουν καράβια στο γιαλό, και με τα κύματα μιλώ
Και με τα κύματα μιλώ και τ’ όνειρό μου
Να ’σουνα θάλασσα και συ, και η ζωή μικρό νησί
Και η ζωή μικρό νησί να ’ρθω ν’ αράξω
Να ’χα καρδιά μα και πυγμή, όλα στη γη σε μια στιγμή
Όλα στη γη σε μια στιγμή για να τ’ αλλάξω

8 σχόλια:

ezak είπε...

...φύσηξε ιόνιο αεράκι...πόσο ανάγκη το είχα...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"...δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνο που έχτιζα όλη νύχτα, λέξη - λέξη γιατί δεν σηκώθηκα να κρατήσω μία σημείωση.'

Τα άτιμα τα όμορφα τότε ξεπετάγονται και ναι, πρέπει να τις "φυλακίζουμε" τις σκέψεις, όπως και ο Δημήτρης

Χαρτί και μολύβι λοιπό στο κομοδίνο
:-)
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

Vam33 είπε...

Η καθημερινότητα μέσα απο την δική σου ματιά , είναι πανέμορφη.Ακόμα και αυτή η ρουτίνα ...
Καλημέρες σε όλο το Ιόνιο

Ανώνυμος είπε...

Kρίμας! Εγώ ήθελα το παπόρο να φεύγει...
Φιλί σου

Unknown είπε...

Ezak, Γλαρένια, Vamako, Γκιζάκι...

σας φιλώ πολύ!

:)

SATANASSO είπε...

Τι όμορφη που είναι η εικόνα που έβαλες, που την ανακάλυψες?

Olivia είπε...

Danaki
Allo ena upertaxideutiko postaki!
Perimenw na pareis to karavi na kouniseis to mantili sto Tzante kai na anasugkrotitheis gia mia nea tourne!

Opws exoume pei arketes fores eimaste anthrwpoi me uperplithwra skepsewn kai pliroforiwn sto kefali mas... ola sto 'uper'... min stenoxwriesai loipon pou den thimosoun tis vradunes skepseis... opws vlepeis den stereveis.... ;)
kai episis sunexise na eisai authormiti... o programmatismos den sou paei!

filia sweetie

Unknown είπε...

Γεια σου Satanasso!
Είναι πίνακας του λατρεμένου μου Νταλί. :) Χαιρετισμούς στη Σαλονίκη!

Ολίβια, αγάπη χρυσή!
Ούτε εγώ του πάω του προγραμματισμού, το ξέρεις!
Ευχαριστώ και σε φιλώ!