Ένα φιλμάκι κινουμένων σχεδίων, λίγων μόλις δευτερολέπτων, του Εβραίου σκηνοθέτη Γιόνι Γκούντμαν. Στο Closed Zone, όπως ονομάζεται η ταινία, ο σκηνοθέτης προσπαθεί -βάζοντας ένα παιδί να κυνηγάει μάταια ένα πουλί- να περιγράψει την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας. Το αν το καταφέρνει, έχει να κάνει με την κρίση του καθενός μας. Το φιλμ πάντως, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στο Ισραήλ.
Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Πόσες καυτές (φρικτές καλύτερα να πούμε) αλήθειες, σ' ένα λεπτό!...
Πολύ ωραίο βίντεο!
Alma mia!
Πέρασα να σου αφήσω μια αγκαλίτσα..
Κοιτάζω το φιλμ.. αργοπίνω το καφέ μου που η γεύση του γίνεται όλο και πιο πικρή..
TQM
Besitos!
@Π.Κ.: Είναι στ' αλήθεια αξιοθαύμαστο πόση φρίκη μπορεί να χωρέσει σε ένα μόλις λεπτό της ώρας. Εντός κι εκτός ταινίας!
@Ανώνυμος: Ωραίο και θλιβερό!
@Mareld: Mi cielo, μια μεγάλη αγκαλιά κι από εμένα.
Σε φιλώ!
Ενδιαφερον τρέιλερ
OSO KAI NA MAS PONAEI VLEPONTAS AYTO TO VIDEO,ALLAZONTAS 8EMA STO BLOG AMESOS TO KSEXNAME,KAI AYTO EINAI ADIKO GIATI POLLA PAIDIA EKEI KATO DEN EXOUN OUTE TIN POLITELIA TOU PEXNIDIOU STIN ALANA ME MIA MPALA APO KOURELIA ESTO.
OSO MAKRIA EINAI APO EMAS TO PROBLIMA TOSO PERISOTERA KROKODILIA DAKRIA RIXNOUME KAI TAXA LIPOMASTE.MOLIS KLEISO TO INTERNET 8A DO TA PAIDIA MOU PALI NA PEZOUN ME TA XILIADES PAIXNIDIA TOUS PANO STA KREBATIA MESA STO SPITI EKSO STIN AYLI KAI FISIKA DEN 8A ENOXLI8O AN TA ALLA PAIDIA TOU KOSMOU DEN MPOROUN NA KANOUN TO AYTONO'I'TO,NA PEKSOUN.
EIMAI KAI EGO TIS GENIAS POU TAEXEI GRAMENA OLA KANONIKA TOU KANAPE TIS TILEORASIS KAI TOU INTERNET.EIMAI ENAS IPOKRITIS OPOS EIMASTE OLOI MAS.
SE EFXAPISTO POLY DANA POU MOU TO
8IMISES!!!
(signomi gia ta creecklsh ftaiei to pc)
Γ.Ι.Δ.Α., δεν έχεις καθόλου άδικο. Έχω γράψει κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Εμείς οι "πολιτισμένοι", στεναχωριόμαστε όποτε μας το θυμίσουν. Καμιά φορά αγοράζουμε και κάρτες unicef π.χ. ή δίνουμε κάποιο ποσό σε κανέναν τηλεμαραθώνιο "αγάπης" και θεωρούμε ότι έχουμε κάνει το χρέος μας απέναντι στους ανθρώπους του πλανήτη που υποφέρουν. Από την άλλη, οι πληροφορίες που έχουμε καθημερινά, είναι τόσες πολλές και αφορούν τόση πολύ δυστυχία, που μας κάνουν να σκύβουμε ακόμα περισσότερο το κεφάλι και να λέμε "μια χαρά είμαστε εμείς!". Άσε που παθαίνουμε κι ένα είδος αναισθησίας και γινόμαστε κυνικοί. Το θέμα είναι πολύ, πολύ απλό: από τύχη εγώ κι εσύ γεννηθήκαμε σε τούτο το νησί, που ναι μεν έχει τα στραβά του αλλά δεν υποφέρουμε κιόλας σε σχέση με του ανθρώπους της Λωρίδας της Γάζας ή του Ιράκ ή του Αφγανιστάν ή ή ή τόσων ανθρώπων στον κόσμο που ζει σε άθλιες συνθήκες, θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση τους.
Και τώρα, αφού έκανα κι εγώ το χρέος μου, θα κλείσω τον υπολογιστή και θα πάω να κάμω τη σκορδαλιά μου...
Καλημέρες!
Δημοσίευση σχολίου