Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Για πέταμα!



Δεν ξέρω και δεν θα μπορούσα να ξέρω τι πραγματικά συμβαίνει με εμάς τους Ανθρώπους. Μη με αποπαίρνεις, δεν έχω καν διάθεση για (παρα)φιλοσοφική συζήτηση. Απλά, συνεχίζω να απορώ και να εκπλήσσομαι -φορές- από τις διάφορες συμπεριφορές που βλέπω γύρω μου. Ακόμα, ακόμα και αν αυτές οι συμπεριφορές πηγάζουν από εμένα την ίδια. 

Θα είναι η Άνοιξη λέω και πάω παρακάτω, την ώρα όμως που πέφτω στο κρεβάτι κάνω αυτόματα ανασκόπηση της ημέρας και καταλήγω σε κάτι  "φοβερά και τρομερά" συμπεράσματα τα οποία γεμίζουν τους τοίχους της κάμαράς μου και δυσκολεύουν τον ύπνο μου. Θα είναι η Άνοιξη, ξαναλέω και γυρίζω πλευρό, ματαίως. 

Να, μόλις προχθές έβγαλα και το πάπλωμα κι έβαλα εποχιακή κουβέρτα για σκέπασμα αν και ακόμα στο χωριό τις νύχτες, κάνει κρύο. Αλλά είπα, μην είναι αυτό που φταίει. Φύλαξα και τις πυζάμες στο πατάρι, φτάνει πια. Τις αντικατέστησα με φαρδιές φανέλες που κυκλοφορούν από σπίτι σε σπίτι από τον καιρό της σχολικής επανάστασής μου. Αθάνατο αιγυπτιακό βαμβάκι! Με αυτά θα με θάψουν... που λέει ο λόγος!

Τι εμμονή κι αυτή να μην πετάω σχεδόν τίποτα. Τιγκάρισε το σπίτι από σωρούς άχρηστα πράγματα. Κάθε Άνοιξη κάνω εκκαθάριση και απλώς τα τακτοποιώ ή τους αλλάζω θέση. Δεν μου πάει καρδιά να πετάξω το κόκκινο τζιν που φόραγα στο πρώτο ραντεβού με τον -πως τον λέγανε;;;- πριν από 18 χρόνια. Δεν πειράζει που είναι 4 νούμερα μικρότερο από αυτό που φοράω τώρα, έχει συναισθηματική αξία. Και κάπως έτσι, δεν πετάω τίποτα. 

Δυστυχώς για εμάς, την ίδια συνήθεια έχει και ο σύντροφός μου ώσπου καταλάβαμε πως το αρκετά μεγάλο σπίτι μας, δεν μας χωράει πια. Έτσι, δυο λύσεις υπήρχαν: ή να μετακομίσουμε ή να αραιώσουμε τα πράγματα μέσα στο σπίτι. Κι έτσι ξεκίνησε η πραγματική εκκαθάριση εν μέσω συγκίνησης, θλίψης και ενίοτε οργής που εκφράστηκε με λόγια πόνου όπως: "καλά τι τα θέλω τόσα άχρηστα στυλό και τόσους αναπτήρες αδειανούς;" Δεν βρίσκεις άκρη!

Ο ένας πέταγε από εδώ ο άλλος μοιρολόγαγε από εκεί και το αντίστροφο. "Μα το μπλε μου το πουκάμισο για δόσιμο;" Μα, ναι το μπλε το πουκάμισο που έχει ξεθωριάσει από τα χρόνια και είναι πλέον γαλάζιο. Αφού δεν το φοράς, τι το θέλεις; "Αν πετάξεις τη συλλογή μου από χαρτοπετσέτες, θα σφαχτούμε!" Τις πέταξα ήδη.

Κάπως έτσι προχωράει η εκκαθάριση με αργούς και σταθερούς ρυθμούς και άρχισε το σπίτι να φαίνεται! Βρήκα και το ποδήλατο γυμναστικής χωμένο κάτω από στοίβες με διάφορα πράγματα. Το είχα ξεχάσει και μου το έλεγε: "Καλά, σε ένα μήνα το πολύ θα έχει γίνει κρεμάστρα το ποδηλατάκι". Κι όντως, μόλις έφυγαν από πάνω του τα πράγματα που το έκρυβαν, φανερώθηκε υπερήφανο και κορδωτό να κρατάει στα χερούλια του τουλάχιστον πέντε τσάντες για τη θάλασσα, σε ποικιλία χρωμάτων και μεγεθών. Επιβεβαιώθηκε.

Ένα φορτηγό πράγματα έχουμε βγάλει μέχρι στιγμής κι ακόμα δεν τελειώσαμε. Γέμισαν οι κάδοι κοντά στο σπίτι. Η Λίλη από τη Βουλγαρία, θα έχει ρούχα για τα επόμενα 3 χρόνια το λιγότερο. Να μην σου πω - γράψω για τα παλιά παιχνίδια του μικρού. Άλλη πικρή ιστορία. Ευτυχώς που ακολουθούν τα μικρότερα ξαδέρφια και ένα μεγάλο μέρος πάει εκεί, τα υπόλοιπα στο νηπιαγωγείο. 

Τελικά ωραία είναι που τα ξεφορτωθήκαμε όλα αυτά. Καθάρισε η σοφίτα και μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το χώρο κάπως αλλιώς. Γενικά καλές είναι οι εκκαθαρίσεις, όχι μόνο στα άψυχα αντικείμενα. Ναι, δύσκολο να αποχωριστείς εκείνο το παντελόνι ή εκείνο το πουκάμισο αλλά δεν σου χρειάζεται πια! Κι όπως δεν σου χρειάζεται αυτό, δεν σου χρειάζεται και το "σκουπίδι" που σου πετάει ο άλλος μέσα από τη συμπεριφορά του. Θέμα επιλογής δικής σου είναι το αν θα δεχτείς να γίνεις ο "σκουπιδοντενεκές" του ή όχι. 

Λέω λοιπόν, μαζί με τα άχρηστα αντικείμενα της σοφίτας, να δώσω στο σκουπιδιάρικο κι ότι άχρηστο συναίσθημα με ταλαιπωρεί. Κι εσύ Συνάνθρωπε  που με πρήζεις συνεχώς με τα προβλήματά σου αφού δεν αποφασίζεις εσύ να κάνεις "ανανέωση γκαρνταρόμπας" παρά πετάς "ρουχαλάκια" δεξιά κι αριστερά, άκου για να μην παρεξηγηθούμε, εγώ θα τα πετάξω όλα στα σκουπίδια. Να το ξέρεις!



20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

kai to post sou gia petama einai!

Ιωάννα είπε...

Βρε Ντάνα μου, εσύ ξεμπέρδεψες με τα δικά σου! Δεν έρχεσαι και κατά 'δώ, να δώσεις ένα χεράκι;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Α....γειά σου!!!!
Καλά του τα 'πες του Συνανθρώπου.

Τί κακό και τούτο με τα περιττά και άχρηστα που μαζεύουμε;

Ξέρεις τι κάνω του Γλάρου μου;
Τα μαζεύω σε σακούλες και τα κρύβω για καιρό μέχρι που τα ξεχνάει (φαντάσου τώρα πόσο απαραίτητα και χρήσιμα του είναι..) και ύστερα κατ' ευθείαν στον κάδο...

Φιλί και Γαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΓΛαρένιες οι αγκαλιές. ναι;
:-)

amalthia είπε...

Kala ekanes..alla oxi sta skoupidia vre dana mou!Dwsta se anthrwpous pou ta exoun anagki,opws i Lili pou aneferes.Tha ekplageis an matheis posoi metanastes einai sti Zakintho pou exoun anagki,proxtes mesa se kati pragmata pou edwsa itan kai ena palio autokinitaki tilekateuthinomeno kai to paidaki tis oikogeneias pou ta edwsa epaize mesa stis laspes me auto kai xamogelouse gia wres!Pragmatika,an theleis borw na se ferw se epafi me mia fili pou analamvanei tis paradwseis se diafores oikogeneies pou gnwrizei..einai o skopos tis zwis tis!

Unknown είπε...

Ανώνυμε-μη, το πόστο μου είναι για πέταμα, το δέχομαι. Εσύ τι δουλειά έχεις με τα σκουπίδια; Απορώ, απλά...

Unknown είπε...

Σιόρα Ιωάννα ευχαρίστως! Τώρα το ξεπήρα! :)

Unknown είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ μου, καλά κάνεις!

Και δύσκολο δεν είναι να του το πούμε του Συνανθρώπου, δύσκολο είναι να μας ακούσει.

Σε φιλώ γλυκά!

Unknown είπε...

Amalthia, με με παρεξηγείς! Ό,τι μα ό,τι είναι ικανό να χρησιμοποιηθεί από κάποιον άλλον άνθρωπο δεν το πετάμε, ποτέ!

Υπάρχουν δυστυχώς πολλές οικογένειες και κοντά μας, που έχουν ανάγκη. Δίνουμε συχνά διάφορα πράγματα που δεν μας χρειάζονται πια.

Ευχαριστώ όμως για την προσφορά σου. Αν διαβάζει κάποιος που έχει πράγματα άχρηστα για τον ίδιο, χρήσιμα για άλλους ας το έχει υπόψη του.

Στην λογική αυτή έχει δημιουργηθεί και το freecycle. Εκεί μπορεί κανείς να βρει απίστευτα πράγματα και να δώσει ό,τι του είναι άχρηστο. Με μια ματιά στο site: www.freecycle.com, θα το διαπιστώσετε!

Να είσαι καλά!

Yannis K. είπε...

Μ'εμένα συμβαινει το καπως αντιθετο. Ολα τα πεταω (εκτος απο βιβλια, ουτε κατι παλια με τον Πουαρω δεν μπορω να πεταξω) αλλα μπορει να μην ειναι αυτο. Μπορει απλως να εχω ξεχασει που τα εχω βαλει :)
Καλημερα απο τη Yellow Sea (ονομα και πραμα)

apologia pro sua vita είπε...

Να σου πω, πολλές φορές το σκέφτομαι να πεταχτώ ολόκληρη μέσα στον κάδο απορριμάτων.
Αυτός ο εαυτός πολύ χώρο πιάνει ρε παιδί μου.

Ανώνυμος είπε...

Έτσι!
πέτα, πέτα τα παλιά
να κάνεις χώρο για τα καινούρια!
φιλιά
Immortal Junkie

Unknown είπε...

Yianni, με βάζεις σε σκέψεις! Μήπως δεν θέλεις να έχεις τίποτα αν σε βαραίνει; Από αυτή την άποψη, το βρίσκω τουλάχιστον ενδιαφέρον! Θα μας πεις τη συνταγή;

Unknown είπε...

Απολοζί, όχι! Θα κατηγορηθεί ο Στηβ για απόπειρα δολοφονίας!

Φιλιά!

Unknown είπε...

Ίμμο, Ίμμο, είσαι εδώ;;;

Χιχι κι εγώ αυτό σκέφτομαι: να χώρος για νέα πράγματα!

Περιμένω εναγωνίως ταξιδιωτικό πόστο. Για στρώσου να γράψεις!

Φιλί κι αγκαλιά!

Ανώνυμος είπε...

Και η οικολογική μας συνείδηση, που πήγε μανδάμ; :)
Aν πετάξουμε όλα όσα μας φορτώνει καθημερινώς ο συνα(φα)άνθρωπος, θα γεμίσει το σύμπαν τοξικά.
Γιατί νομίζεις ότι αυτός δεν ξεφορτώνει στον κάδο;
Γιατί είναι πιο οικολόγος, ρε κουτό.

Yannis K. είπε...

Ντανα, εγω το βλεπω περισσοτερο να κλινει προς καθαρη τεμπελια.
Καπου ειναι, κι οσο δε ξερω που ειναι δεν ασχολουμαι, μολις πεσω πανω τους ολο το ντουλαπι αδειαζει γιατι ... εμποδιζει.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...

Φοράδα μου καλή κι αγαπημένη, εγώ ανήκω στους οικολόγους-εναλλακτικούς. Δηλαδή, είμαι οικολόγα κατά περίπτωση...

Σε φιλώ!

Unknown είπε...

Γιάννη εντάξει, το καταλαβαίνω. Με τα άλλα όμως, τι κάνεις; Εννοώ, με αυτά που λέει κι η Φοράδα από πάνω. Με τα "σκουπίδια" των άλλων. Εκεί είναι όλο το θέμα!