Πήγα στη συναυλία του Bregovic (Wedding and Funeral Band) και μου άρεσε. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν μου άρεσε γιατί πήγα θετικά προδιαθετειμένη ή ήταν πραγματικά τόσο καλά. Οι απόψεις γύρω μου διίστανται αλλά υπερτερούν οι θετικές. Ούτε και για τις θετικές μπορώ να είμαι σίγουρη ότι είναι αληθινές αφού η πλειοψηφία του κόσμου δεν φάνηκε να πολυκαταλαβαίνει τι ακούει ή φάνηκε να περίμενε να ακούσει μόνο το "Βενζινάδικο", που έχει ερμηνεύσει η Πρωτοψάλτη και κανένα σουξέ του Νταλάρα. Δεν ξέρω... Εμένα μου άρεσε, κυρίως για κάποια λατρεμένα κομμάτια από τις ταινίες του Κουστουρίτσα αλλά και για την απλότητα του όλου πράγματος. Για τα σπουδαία πνευστά και για τις μαγικές φωνές των καλλιτεχνών.
Εκείνος ο Σέρβος, το όνομα του οποίου δεν συγκράτησα -λυπάμαι-, ήταν καταπληκτικός αλλά και οι δυο Βουλγάρες με τις παραδοσιακές τους φορεσιές, με ταξίδεψαν. Η Ολίβια δίπλα μου μού έλεγε πως θα της άρεσε να τις έχει στο σαλόνι της, καθισμένες στο καναπέ της να τραγουδάνε κι εμείς να τρώμε γκούλας, σκεμπές και πατσά, συνοδευόμενα από βουλγαρικό Merlot, σε τεράστια ποτήρια.
Άκουγα το Mesecina μάλλον, εκείνη τη στιγμή, γνωστό από το Underground του Κουστουρίτσα και φαντάστηκα το καθιστικό της Ολίβια όπου εμείς καθισμένες στο τραπέζι, απολαμβάναμε εδέσματα ενώ τα δυο ομοιώματα των τραγουδιστριών, θα κρεμόντουσαν από το ταβάνι και κάτω από τις φούστες τους μια λάμπα θα έφεγγε και θα τις μετέτρεπε σε λαμπατέρ. Από τα ψεύτικα στόματά τους να ακούγονται μαγικές φωνές και στους καναπέδες πλήθος πνευστών να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα κατανυκτική, όπως θα άρμοζε στο δικό μας σουρεάλ σκηνικό.
Αυτά λέμε και φανταζόμαστε και μας κολλάνε τη ρετσινιά του τρελλού, μα δεν με κόφτει και πολύ. Κάλλιο να σε ζηλεύουνε για τη μούρλια σου, παρά να σε λυπούνται για τη λογική σου. Άλλωστε, ποτέ δεν καταφέραμε να πλασαριστούμε ως νορμάλ άνθρωποι. Πως να την κρύψεις τη μούρλια; Όταν μάλιστα είναι και επτανησιακής καταγωγής... Απλά την αποδέχεσαι κάποια στιγμή και πορεύεσαι με δαύτηνε α λα μπρατσέτα. Κοίτα γύρω σου, πόσα τέτοια "ζευγάρια" κυκλοφορούν και θα καταλάβεις τι εννοώ. Αν πάλι δεν καταλαβαίνεις, στο λέω μια και τελευταία: δεν χρησιμοποιούμε ψυχοτρόπα, είμαστε κατά!
Εκείνος ο Σέρβος, το όνομα του οποίου δεν συγκράτησα -λυπάμαι-, ήταν καταπληκτικός αλλά και οι δυο Βουλγάρες με τις παραδοσιακές τους φορεσιές, με ταξίδεψαν. Η Ολίβια δίπλα μου μού έλεγε πως θα της άρεσε να τις έχει στο σαλόνι της, καθισμένες στο καναπέ της να τραγουδάνε κι εμείς να τρώμε γκούλας, σκεμπές και πατσά, συνοδευόμενα από βουλγαρικό Merlot, σε τεράστια ποτήρια.
Άκουγα το Mesecina μάλλον, εκείνη τη στιγμή, γνωστό από το Underground του Κουστουρίτσα και φαντάστηκα το καθιστικό της Ολίβια όπου εμείς καθισμένες στο τραπέζι, απολαμβάναμε εδέσματα ενώ τα δυο ομοιώματα των τραγουδιστριών, θα κρεμόντουσαν από το ταβάνι και κάτω από τις φούστες τους μια λάμπα θα έφεγγε και θα τις μετέτρεπε σε λαμπατέρ. Από τα ψεύτικα στόματά τους να ακούγονται μαγικές φωνές και στους καναπέδες πλήθος πνευστών να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα κατανυκτική, όπως θα άρμοζε στο δικό μας σουρεάλ σκηνικό.
Αυτά λέμε και φανταζόμαστε και μας κολλάνε τη ρετσινιά του τρελλού, μα δεν με κόφτει και πολύ. Κάλλιο να σε ζηλεύουνε για τη μούρλια σου, παρά να σε λυπούνται για τη λογική σου. Άλλωστε, ποτέ δεν καταφέραμε να πλασαριστούμε ως νορμάλ άνθρωποι. Πως να την κρύψεις τη μούρλια; Όταν μάλιστα είναι και επτανησιακής καταγωγής... Απλά την αποδέχεσαι κάποια στιγμή και πορεύεσαι με δαύτηνε α λα μπρατσέτα. Κοίτα γύρω σου, πόσα τέτοια "ζευγάρια" κυκλοφορούν και θα καταλάβεις τι εννοώ. Αν πάλι δεν καταλαβαίνεις, στο λέω μια και τελευταία: δεν χρησιμοποιούμε ψυχοτρόπα, είμαστε κατά!
12 σχόλια:
voulgara lampater???? kalooooooooo!
NK
Πρέπει να σε συγχαρώ γιατί μίλησες (έγραψες) αληθινά και όχι ψευτοκουλτουριάρικα όπως φαντάζομαι θα έκαναν αρκετοί ...
Χθες είχα μια συζήτηση με τον αδελφό μου σχετικά με τον Goran Bregovic και του έλεγα πόσο μονότονο μου φαίνεται το στυλ του ...
Εντυπωσιακό μεν, μονότονο δε (χωρίς να θέλω να τον ακυρώσω, αλλά απόψεις είναι αυτές!). Στη μουσική άλλωστε δεν υπάρχουν αντικειμενικές απόψεις όσο και να το θέλουν ορισμένοι!
Επίσης του έλεγα ότι το 90% που θα πάει θα έλεγε ότι του άρεσε η παράσταση μόνο και μόνο για να πει ότι πήγε στον Goran Bregovic και απο μέσα τους θα αναθεμάτιζαν την ώρα και τη στιγμή που χάλασαν τα λεφτά τους και την ώρα τους εκεί ...
Και αυτό το πιστεύω ακράδαντα γιατί μπορεί να λείπω πολλά χρόνια απο το νησί, αλλά ξέρω τι ακούν οι "ιθαγενείς" ....
Βλέπε radio, clubs τι ακούν στο σπίτι κτλ κτλ ....
ΒΟΥΔΑΣ
η μουσικη δεν εχει αλφαβητα,αν αυτο που ακους αγγιζει την ψυχη σου τοτε ειτε ειναι απο τη Σερβια η απο την Ουγκαντα το ιδιο μου κανει!Στο δημοτικο θεατρο απο την αλλη αναβιωσε για ακομα μια φορα ο θεσμος της ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ.....κριμα!
Ofeilw na omologisw oti oi Voulgares itan oola ta lefta. Mas exitaran tin fantasia!
Oso gia tin sigkekrimeni sinavlia simfwnw me ta parapanw alla prosthetw oti kat'emena exase pontous logw topothesias kai logw mias meridas komplexikou koinou tin opoia endiefere ti kanoun oi alloi enw parallila xtipiontousan, mono me to venzinadiko k genikotera me o,ti allo exei apodothei stin elliniki ELEOS!! (u know.....)
Kisses from Falasarna
Βρέθηκα σε μια παρέα την επόμενη μέρα και άκουσα διάφορες απόψεις ώς προς το χώρο, το κάπνισμα και τον χλοοτάπητα, το πάρκιν, την πρόβα του Μπρέγκοβιτζ. Όλοι όμως κατέληξαν ότι ήταν πάρα πολύ καλός. Δεν πήγα γιατί δεν ημουν σίγουρη ότι θα ήθελα να ακούω για 2 ώρες το ιδιο στυλ μουσικής, αν και είμαι σίγουρη ότι τελικά θα μου άρεσε...
Εσείς ασχολείστε με Βούλγαρους και η αίτησή μου στη Σπείρα σας εκκρεμεί ακόμα. Μπράβο σας, με υποχρεώσατε.
@NK: Ομοίωμα! :)
@ΒΟΥΔΑΣ: Μα δεν υπάρχει λόγος για ψευτοκουλτούρες! Δηλαδή να, αν έγραφα εγώ κάτι άλλο και κάπως αλλιώς χωρίς να μπορώ να το υποστηρίξω, εσύ που με ξέρεις από μωρό, δεν θα γέλαγες μαζί μου; Ο οποιοσδήποτε προσπαθεί να πουλήσει κάτι άλλο από αυτό που είναι, γίνεται περίγελος. Και ναι, δυστυχώς, ο τόπος μας που αποτελούσε κάποτε την κοιτίδα του πολιτισμού, έχει καταντήσει να έχει, χαμηλότερη κουλτούρα και από τους παραδοσιακά ακαλλιέργητους -πολιτισμικά- τόπους. Τα ξέρεις και τα ξέρω. Φυσικά και το θέμα γούστου στη μουσική είναι καθαρά υποκειμενικό και οι απόψεις ποικίλλουν. Προσωπικά την ευχαριστήθηκα πολύ τη συναυλία αλλά είδα πολύ απογοήτευση στα μάτια ανθρώπων που δεν ήξεραν τι θα έβλεπαν μα παρόλα αυτά, τουπέ : Είμαι κι εγώ εδώ! Ξέρεις... Φιλιά!
Dennis, συμφωνώ μαζί σου! Μουσική είναι ο κάθε ήχος που μιλάει στη ψυχή μας και που μπορεί η ψυχή να τον ακούσει, να τον αισθανθεί!
Δεν θέλω να κρίνω τις συναυλίες στο Δημοτικό Θέατρο. Προσωπικά με πείραξε που δεν έγινε χαμός στον Πλέσσα. Που δεν το ήξερε ο κόσμος. Που δεν είδα μια αφίσσα πουθενά!
Ολίβια λατρεία μου!
Είναι όλα αυτά που γράψαμε και παραπάνω. Δεν με ενόχλησε κάτι στο χώρο. Νομίζω κιόλας, πως δεν θα υπήρχε κι άλλος χώρος που να χωρέσει τόσο κόσμο!
Με πείραξε η κομπλεξική παραδίπλα μας που βαριόταν -ως φαίνεται- με τη συναυλία και γύριζε κι έκανε παρατηρήσεις. Δηλαδή πόσο μίζερος άνθρωπος είσαι που ενώ βρίσκεσαι σε συναυλία ενός καταξιωμένου καλλιτέχνη, γυρνάς γύρω σου για να δεις και να κρίνεις τι κάνει ο καθένας; Μας έκανε παρατήρηση για το τσιγάρο (αυτό το γράφω και για την Κική που αναφέρεται σχετικά), δημιουργώντας θέμα χωρίς λόγο αφού δεν τα πετάγαμε κάτω. Είχαμε μπουκαλάκι με νερό που μετά το πήγαμε στον κάδο. Αυτή, τη σακούλα από τις φιτούρες όμως, την άφησε κάτω από την καρέκλα της. Να τη μαζέψει κάποιος άλλος! Δηλαδή αυτά δεν μπορώ με τίποτα και θυμώνω! Στη μισή συναυλία ασχολήθηκε με το που πετάω εγώ το τσιγάρο μου. Ευτυχώς που πορώθηκε με το "Θεός αν είναι" και μας άφησε ήσυχες για κάνα 5λεπτο. Pathetic... που λέμε και στο χωριό μου!
Κική, θα σου άρεσε! Το λέω με σιγουριά γιατί ξέρω πως αγαπάς τη μουσική και πως ενδιαφέρεσαι να ακούσεις κάτι, πραγματικά. Φυσικά σε ένα τέτοιο γεγονός, θα υπάρχουν πολλές γνώμες, θετικές και αρνητικές ας μένουμε όμως λίγο παραπάνω στα καλά. Όχι για τίποτα, για την ψυχούλα μας και μόνο!
Φιλιά!
None, παρεξήγηση! Η αίτηση, είναι στα σουρτάρια του Ατσάραντου... Η κλειδαριά έχει σκουριάσει όμως και χρειάζεται κομμάτι λάδι... καταλαβαίνεις!
Θα δω τι μπορώ να κάμω! :)
Σας ζηλεύω που ήσασταν εκεί,σας ζηλεύω που το ζήσατε, τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται, ακόμα κι αν οι μουσικές σου γνώσεις είναι περιορισμένες ( η Βαλκανική μουσική πάντα καταφέρνει να συγκινεί) ακόμα κι αν σας έπρηξε η "κυράτσα" που νόμιζε οτι είχε πάει σε πανηγύρι και πήρε και τις φυτούρες της μη και λιγουριαστεί.
Δημοσίευση σχολίου