Hot Dogs!

Όχι, δεν συμμετείχα σε συνάντηση με σκοπό να κολλήσω γρίπη. Τώρα που είναι ακόμα ελεγχόμενο "το κακό", πριν γίνει πανδημία και μας πεθάνει όλους! Αντιστάθηκα αν και είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία στην Αθήνα, όπως με πληροφόρησε φίλος γιατρός. Προτίμησα το χείλος του βαθύτατου φαγιάνς πιάτου σούπας, του Γκαζίου. Πως λέμε "το χείλος του γκρεμού"; Ε, καμία σχέση!

Στο χείλος λοιπόν της σούπας, το Canteen. Το πρότεινε φίλος που ξέρει και μάλιστα πολύ καλά και δικαιώθηκε στο έπακρο. Φάγαμε καλά κι ακούσαμε ωραία μουσική. To mojito της Ολίβια ήταν λίγο απαράδεκτο αλλά προσθέσαμε αλκοόλ και έστρωσε. Η κρίση γέλιου σε κάποιο φανάρι της Πειραιώς, αξέχαστη αν και θα προτιμούσα να οδηγεί κάποιος αγέλαστος.

Δεν ξέρω γιατί το gps αντί για το Νάσιουτζικ- που πηγαίναμε τον φίλο μακιγιέρ για να φτιάξει μια νύφη-, μας έβγαλε σε ένα νεκροταφείο. Ίσως τελικά να έχουν νοημοσύνη τα μηχανήματα. Έχω αρχίσει να το πιστεύω. Άλλωστε όποτε κολλάει ο υπολογιστής, μου έχει αποδείξει πως θέλει τη σφαλιάρα του για να στρώσει. Δεν μπορεί να είναι όλα αυτά τυχαία!

Φιλοξενήσαμε και μια σκυλίτσα που από την αρχή την χαρακτήρισα "πόρνη" γιατί μου το έβγαζε η πόζα της και η ματιά της καθώς και ο τρόπος που λικνιζόταν στους ρυθμούς της μουσικής. Δεν έχω ξαναδεί σκυλί να χορεύει χάουζ. Ούτε έχω ξαναδεί σκυλί να τρώει το φυτό μαζί με τη γλάστρα του και να μην αφήνει ούτε ίχνος! Αν δεν βρίσκαμε τα χώματα, θα λέγαμε ότι τις γλάστρες μας τις πήραν εξωγήινοι. Έπρεπε να το είχα καταλάβει αφού η αφεντικιά της την άφησε στην Αθήνα για να πάει σε κάποιο νησί σε rave party. Μας άφησε και το ειδικό της φαγητό, δεν έτρωγε ό,τι να 'ναι το ζωντανό. Έχει δυσανεξία! Ξέχασε όμως να μας αφήσει το "κουμπί" της. Είδε και αποείδε το σκυλί, μου έφαγε το αποτριχωτικό μηχάνημα. Αμάσητο σχεδόν το κατέβασε. Μόνο τον αντάπτορα μου άφησε ενθύμιο, μαζί με λίγο καλώδιο και ένα μικρό εξάρτημα του μηχανήματος.

Άντε να βρεις κτηνίατρο μες στη νύχτα! Η Ολίβια το άλλο πρωί, αφού διαπιστώσαμε ότι ήταν ακόμα εν ζωή, το έστειλε. Και όλα μπήκαν μαγικά, στη θέση τους κι εγώ στο αεροπλάνο της επιστροφής. Δυο μέρες είναι αρκετές για να μυρίσω λίγο εκείνο το αγαπημένο άρωμα της πόλης που με γέννησε και που λάτρεψα. Γι' αυτό την εγκατέλειψα.

ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ:

1.Να μην φιλοξενήσω ποτέ σκυλί!

2. Όπου ακούω πολλά κεράσια, να πηγαίνω χωρίς καλάθι.

3. Να μην εμπιστεύομαι τα "μηχανήματα του διαβόλου"!