Μάνααααααα! Κουράγιο...

"Αν δεν κάτσεις φρόνιμα, θα πας τιμωρία!" φωνάζεις και πριν χαθεί εντελώς ο ήχος της φωνή σου μέσα στο δωμάτιο, συνειδητοποιείς πως κάτι δεν πάει καλά εδώ πέρα. Κι όμως όλα πάνε "ρολόι". Κι εσύ μέρα με τη μέρα μετατρέπεσαι σε αυτό που με τίποτα δεν ήθελες ποτέ των ποτών και ζαμέ των ζαμών να μετατραπείς: στη μαμά σου.

Έτσι έχουν τα πράγματα γλυκειά μου. Είσαι καταδικασμένη από τη φύση σου, να κουβαλάς τη μαμά σου μια ζωή μέσα σου. Άλλες φορές πολύ, άλλες φορές λιγότερο. Το ίδιο και η κόρη σου αύριο, θα σε κουβαλάει κι αυτή μέσα της και θα την στοιχειώνεις. Τι κι αν έλεγες στην εφηβεία "αποκλείεται εγώ να κάνω ότι μου κάνει η μάνα μου", τώρα κάνεις τα ίδια, κάπως βελτιωμένα λόγω και της εξέλιξης της κοινωνίας.

Πίσω από την κάθε σου λέξη, όταν απευθύνεσαι στο παιδί σου, δεν κρύβεται ο Αλέξης αλλά το ίδιο νόημα που ήθελε Εκείνη να σου περάσει, η ίδια σκοπιμότητα. Το ύφος ίδιο. Ο τόνος ίδιος. Η πόζα ίδια. Κι εσύ εντελώς ανίκανη να αντιδράσεις σε αυτό, γιατί αλλιώς δεν θα είσαι ο εαυτός σου! Αυτό δηλαδή που σου βγαίνει φυσικά, είναι αυτό που έχει περάσει μέσα σου γονιδιακά αλλά και ως εικόνα, ως βίωμα.

Θα πορευτείς έτσι, όπως όλες μας. Θα προσπαθήσεις να ακολουθήσεις και άλλη μέθοδο διαπαιδαγώγησης. Σίγουρα θα αποφύγεις κάποια λάθη αλλά από την άλλη θα κάνεις άλλα. Τα λάθη είναι αναπόφευκτο κομμάτι του παιχνιδιού. Έτσι πάει. Μην το ψάχνεις. Κι εκείνο το "μηηηηηηηηηη" που σε έκανε να πετάγεσαι σαν ελατήριο στα μικράτα σου, τώρα εκτοξεύει τα δικά σου πιτσιρίκια.

Αυτά τα όνειρα είχες εσύ για τη ζωή σου; Να μεγαλώνεις παιδιά και να σου θυμίζεις τη μάνα σου; Αυτά είχες, απλά δεν το ήξερες, δεν το είχες καταλάβει. Κανείς δεν το καταλαβαίνει μέχρι να του συμβεί και τότε, δεν έχει πισωγύρισμα. Είσαι ήδη στο χορό και χορεύεις. Στο χορό που με την σύμφωνη γνώμη σου στήθηκε την ώρα που εσύ ήσουν πολύ απασχολημένη με άλλα ζητήματα και φιλοσοφικές αναζητήσεις του τύπου "τι είναι η ζωή;" και "τι είναι ο άνθρωπος;".

Άστο φιλενάδα, μην το ψάχνεις παραπάνω. Αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις, χαλάρωσε και απόλαυσέ το, που λένε. Απλά εκείνο το ρημάδι το φρικασέ, κοίτα να το βελτιώσεις λιγουλάκι βρε παιδί μου, έτσι για να κάνεις τη "διαφορά"...