Rudyard Kipling's Vampire

Βαμπίρ

Ένας ανόητος ήταν που προσευχόταν
(Όπως εσύ κι εγώ!)
Σ' ένα κουρέλι και σ' ένα κόκκαλο και σε μια τούφα μαλλιά
(Την είπαμε Αδιάφορη Γυναίκα)
Ο ανόητος την έκανε Θεά του
(Όπως εσύ κι εγώ!)

Ω, τα χρόνια που ξοδέψαμε και τα δάκρυα που ξοδέψαμε
Κι η γνώση μας κι ο κόπος μας
Για χάρη αυτής που δεν ήξερε
(Και τώρα γνωρίζουμε πως δεν θα μπορούσε να ξέρει)
Και που δεν κατάλαβε!

Ένας ανόητος ήταν και ξόδεψε τ' αγαθά του
(Όπως εσύ κι εγώ!)
Τιμή και δόξα και σιγουριά
(Και δεν ήταν καν το ελάχιστο, που ζήτησε η Κυρία)
Μα ένας ανόητος πρέπει να αφήνεται στη φυσική του ροπή
(Όπως εσύ κι εγώ!)

Ω, ο μόχθος και η καταστροφή που χάσαμε
Κι εκείνα όλα τα υπέροχα που σχεδιάσαμε
Για χάρη αυτής που δεν ήξερε το λόγο
(Και τώρα ξέρουμε πως ποτέ δεν τον ήξερε)
Και που δεν κατάλαβε

Ο ανόητος ξεγύμνωσε το φαιδρό κουφάρι του
(Όπως εσύ κι εγώ!)
Έπρεπε να το είχε δει όταν τον αγνοούσε
(Μα κανείς δεν ξέρει αν εκείνη προσπάθησε)
Κι έτσι κάτι από εκείνον έζησε μα ο περισσότερος πέθανε
(Όπως εσύ κι εγώ!)

Και δεν είναι η ντροπή ούτε και η ενοχή
Που πονάει σαν λευκός, καυτός πυρσός
Είναι η παραδοχή πως αυτή ποτέ δεν ήξερε το λόγο
(Κατανοώντας τελικά, ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να τον ξέρει)
Και ποτέ δεν θα μπορούσε Αυτή, να καταλάβει