Άκρατος Οίνος

Σεπτέμβρης: Το νησί έχει χαλαρώσει αρκετά. Η θάλασσα στα καλύτερά της. Τα ηλιοβασιλέματα, "γεμάτα αναμνήσεις".

Στους αμπελώνες οργασμός τρύγου και μια κρυφή αγωνία για το "γράδο". Μύρισαν οι γειτονιές μούστο. Πιο νωρίς εφέτος. Δεν έβρεξε βλέπεις!

Στα πέτρινα αλώνια, λιγοστοί λόφοι από σταφίδες, επιμένουν να λιάζονται.

Στις κατσαρόλες βράζουν μουσταλευριές και γλυκό του κουταλιού σταφύλι, με καβουρδισμένα αμύγδαλα. Πλάθω κουλουράκια, με τα δυο χεράκια κι είναι κι αυτά με μούστο.

Στα κατώγια ακούς μιλιές μέσα από τα βαρέλια, συζητούν τα νέα κρασιά μεταξύ τους, με ζωηρό γουργουρητό. Σε μεθάνε οι αναθυμιάσεις, η σπιρτάδα της αλκοόλης.

Στις τσιπουριές, πορφυρός Αυγουστιάτης μαστελάρεται, μέχρι να γίνει μαύρος. Τα Χριστούγεννα, θα ρέει γλυκά στα ποτήρια μας και θα μεθάμε με τ' άρωμα και το χρώμα του.

- Ποιο είναι το ποτό του πάθους;
- Το κρασί!
- Ποιος είναι ο χορός του πάθους;
- Το τάνγκο!
- Χορεύουμε;
- Και πίνουμε!

- Και το κρασί χορεύει στα ποτήρια...

Στο video clip, βλέπεις και ακούς τους λατρεμένους Gotan Project στο κομμάτι "Una musica brutal" από το cd τους "La revancha del tango". Και τούτη η εκδίκηση, τρώγεται καυτή, πολλή καυτή! Τους άκουγα το πρωί στο αυτοκίνητο, στη διαδρομή για το γραφείο. Έτσι, για να πάει καλά η μέρα...