Έχεις νέυρα; Έχεις τις μαύρες σου; Είσαι κουρασμένος; Βαριέσαι; Πονάς; Νυστάζεις; Έχεις αϋπνίες; Πεινάς; Κάτι έχεις και δεν ξέρεις τι ακριβώς; Θες να βγεις έξω; Θες να μείνεις μέσα; Θες βόλτα με το αυτοκίνητο, με μουσικές δυνατά και μπίρες; Θες να γελάσεις; Μήπως θες να κλάψεις; Θέλεις;
Θέλεις να τα πεις όλα αυτά σε κάποιον και κανείς δεν υπάρχει γύρω σου που να νοιώθεις ότι μπορεί πραγματικά να σε καταλάβει; Μήπως δεν υπάρχει κανένας γύρω σου ακόμα και κάποιος που δεν θα σε καταλάβαινε; Υπάρχει;
Θέλεις να τσακίσεις μια τιραμισού αλλά ξέρεις πως αύριο δεν θα χωράς στο τζιν σου; Θες να αρχίσεις να ουρλιάζεις αλλά φοβάσαι πως θα σε περάσουν για τρελό; Μήπως να βγεις στη βεράντα να δεις τα αστέρια έστω και με συννεφιά; Κρυώνεις;
Ό,τι κι αν έχεις. Ό,τι κι αν θέλεις. Όπως και να 'σαι. Ό,τι και να γίνεται... Γράφτο στο blog σου!
Εύκολο, ανώδυνο, ακίνδυνο και τζάμπα. Σκέφτεσαι τίποτα καλύτερο;;;
Παραλίγο να το ξεχάσω: ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
19 σχόλια:
Κι έχει και υπέροχη συνέχεια η ψυχοθεραπεία.
Ήρθε ο τάδε να ξεράσει τη χολή που του περίσευε, στο χώρο σχολιασμού, ήρθε ο δείνα να σου πει τη γνώμη του, λες και τον ερώτησες, και που φυσικά είναι η μοναδική σωστή ενώ η δική σου ανοησία;
"γράφτον στα &*&%^& σου"!
Απόλαυση!Εύκολη, ανώδυνη, ακίνδυνη και τζάμπα.
Εγώ το’γραψα, Ντάνα μου στις «Αγαπησιάρικες ψυχές».
Αλλά άστο έχουμε μια υπέροχη άνοιξη γύρω μας κι ένα απέραντο γαλάζιο μπροστά μας!
Καλό μήνα, ψυχή μου!
Buenos Días amigos!
Bienaventurado aquél que
consigue recibir con la misma naturalidad
el logro y la pérdida...
el acierto y el error...
el triunfo y la caída...
Καλό μήνα!
Σας αγαπώ πολύ..
Φιλάκια!
Dana, έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσοι και πόσες (γιατί όχι;) σε έχουν κάποτε ερωτευθεί ή πρόκειται να σε ερωτευθούν στο μέλλον;
Έχεις κάψει καρδιές τελικά. Καλά το είχα καταλάβει εγώ!
Από την άλλη σκέφτομαι κάι εγώ να κάνω μπλογκι μήπως γλιτώσω τα λεφτά της ψυχοθεραπείας σε καιρούς κρίσης...
tsintsantson
Ήδη αυτό κάνουμε προ πολλού!
Μαγιάσου και με γειά σου!
Γεια σου Φοράδα μου με τα καπούλια σου!
Ελπίζω να τον έπιασες από τα μαλλιά το Μάη!
Στράτο μου, τόση ευτυχία γύρω μας... κι εντός; Με το εντός τι γίνεται;
Καλό Μάη!
Φιλιά και ιόνια αύρα στο όμορφο Αιγαίο!
Buenos dias mi cielo!
"Cuando yo me muera,
enterradme con mi guitarra
bajo la arena.
Cuando yo me muera,
entre los naranjos
y la hierbabuena.
Cuando yo me muera,
enterradme si queréis
en una veleta.
¡Cuando yo me muera! "
FGL, Memento
Un beso muy grande!
Ανώνυμε-μη, τι ερώτηση κι αυτή! Ποτέ δεν θα με ενδιέφερε το πόσο. Αν αναρωτιόμουν για κάτι θα ήταν για το αν αγαπήθηκα και ξέρω πως η απάντηση είναι θετική και χαίρομαι γι' αυτό!
tsintsantson, τη δική μου σίγουρα, πολλάκις!
Κάνε ένα μπλογκ κι εσύ, μπορείς!
:)
Π.Κ., ναι αυτό. Είναι αρκετό άραγε;
Καλό Μάη, μέσα κι έξω μας!
Καλό μήνα ψυχή μου, έχεις δίκιο για τον Μάη μέσα και έξω, και για την χρησιμότητα των blog. Ειδικά εδώ στην Αθήνα, που ο ένας φίλος σου είναι στην Ανατολή και ο άλλος στην Δύση,το να βρεθείς με κάποιον άμεσα, όταν έχεις ανάγκη ένα αυτί, είναι πολύ δύσκολο και πρέπει να είναι μέρες πριν προσχεδιασμένο. Με χαρά και έκπληξη βλέπω ότι στην πατρίδα ανθεί το σπορ του blogging -υπόσχομαι κάποια στιγμή να καθίσω να διαβάσω όλες τις αναρτήσεις σας- και μάλιστα από ότι βλέπω στο δικό σου, με πάρα πολύ πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία. Όμως μη μου το χαλάσεις σε ένα πράγμα: Θέλω να πιστεύω, ότι εκεί στη Ζάκυνθο, οι νέοι άνθρωποι έρχονται ακόμη σε ''face to face'' επαφή και δεν ανταλλάσσουν απόψεις, μόνο κρυμμένοι πίσω από τις οθόνες τους. Γιατί πως γίνεται μάτια μου, κάθε φορά που έρχομαι στο νησί να μου δημιουργείται η εντύπωση ότι η Ζακυνθινή κουλτούρα έχει αλλοτριωθεί και οτι οι παλιοί στραγαλάδες ήταν καλύτεροι από τα σημερινή σπουδαγμένη γενιά; Προς τούτο και η έκπληξη με την θεματολογία του blog και των σχολίων που σου αφήνουν. Μα που κρύβεστε όλοι εσείς;
Με συγχωρείς για το σεντόνι, για πρώτη επικοινωνία, (βέβαια, μπορείς πάντα να κάνεις αυτό που λέει η φίλη σου &&& κλπ) αλλά θέλω να σου γράψω και τούτο: λα-τρεύ-ω την φωτογραφία που έχεις με την πόρτα και την βρύση. Ο δε καδινάτσος ά-παιχτος. Εχουμε μία ολόιδια στο πατρικό μου που τώρα πλέον είναι πόρτεγο της αποθήκης.
Να είσαι καλά, και πάλι συγχαρητήρια και μπράβο!!!
Ιωάννα, ευχαριστώ πολύ για τα καλά τα λόγια!
Το άθλημα του μπόγκινγ ανθεί στο νησί μας αλλά δεν μπορώ να πω ότι πάμε πίσω και στην επικοινωνία δια ζώσης.
Η δυσκολία στην επικοινωνία που συχνά και για πολλούς λόγους υπήρχαν στην Αθήνα όταν ζούσα εκεί, ήταν ένα από τους σημαντικούς λόγους που με γύρισαν πίσω στο νησί μας. Ο πιο σημαντικός είναι βέβαια, πως δεν μπορούσα να ζήσω μακριά από την αύρα του Ιονίου.
Να είστε καλά!
Ααααα! Εμείς ήμασταν και με άλλους φίλους bloggers πριν λίγο καιρό, το Πάσχα συγκεκριμένα, στο όμορφο νησί σας... Αν και με ταλαιπώρησαν διάφοροι ιοί και αλλεργίες (στην ελιά συγκεκριμένα) πέρασα πολύ καλά και ας αναχώρησα και στα γρήγορα πίσω για την Αθήνα, γιατί μάλλον η πολύ εξοχή μου έκανε κακό...
Περάστε για καφέ από το μπλογκ μας και θα τα διαβάσετε! Φιλιά πολλά και χάρηκα που σας βρήκα!
Μισό λεπτό να γίνω και οπαδός!
Λες; Υπάρχει πάντως και εναλλακτική. Γράφτο στο σχόλιο.
Spastos Petalakis, δεν πιστεύω να είσαι φίλος του Τάκη του Ποδηλατάκη μου;
Φτιάξε ένα φασκόμηλο κι έρχομαι!
Απολοζί, με έκανες να γελάσω πολύ με το σχόλιό σου! Θυμήθηκα κάτι σχόλια στη λαϊφολάνδη, άκρως ψυχοθεραπευτικά!
Να 'σαι καλά!
I can suggest to visit to you a site on which there is a lot of information on a theme interesting you.
Δημοσίευση σχολίου