Τι παιδί είσαι εσύ, παιδί μου;;;

Παλιότερα οι Έλληνες κάναμε παιδιά γιατί δεν είχαμε τηλεόραση και "είχε ο Θεός".

Μετά, κατά την πρώτη δεκεατία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πήραμε τηλεόραση και αρχίσαμε να γινόμαστε "πολιτισμένοι", ασχολούμενοι με τη "φιλοσοφία", έχοντας ξεπεράσει το βιοποριστικό μας πρόβλημα. Έτσι προέκυψε, το παιδί του έρωτα (τέτοιο είμαι κι εγώ), το παιδί της ωριμότητας και αργότερα, κατά τη δεύτερη δεκαετία, το παιδί της μοριοδότησης, προκειμένου να μπούμε στο δημόσιο.

Τα τελευταία χρόνια που έχει σφίξει ο Έλληνας το ζωνάρι (λες και το είχε ποτέ χαλαρό), προέκυψε και νέος τύπος παιδιού: το παιδί της σύνταξης. Έχεις κάμει φυσικά το παιδί του έρωτα (γνωστό και ως παιδί επιβεβαίωσης της γονιμότητάς σου), το παιδί της μοριοδότησης (ώστε να παίρνεις και το επίδομα τέκνων του ΙΚΑ), τα έχεις μεγαλώσει, ίσως να έχουν τελειώσει και το σχολείο και να σπουδάζουν ή να εργάζονται και κάνεις ένα άλλο παιδί ώστε να καταφέρεις να βγεις στην σύνταξη, ως γονιός προστατευόμενου τέκνου, πριν αφήσεις τα κόκκαλά σου στη δουλειά.

Και μην ακούτε κάτι δικαιολογίες του τύπου: "Τώρα που μεγάλωσαν τα παιδιά κι έφυγαν, νοιώθαμε μοναξιά" ή " Έτυχε και είπαμε να το κρατήσουμε" ή ακόμα χειρότερα: "Ο γάμος μας πέρναγε κρίση, ένα παιδί σε ξανανιώνει". Όλα ψέμματα είναι αυτά κι όλα σύντροφοι, για τη σύνταξη γίνονται!