Ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά!

Μετά τις αποκαλύψεις περί διαπλοκής στην Ελλάδα, οι λέξεις αποκτούν άλλο νόημα! Για παράδειγμα όταν λέμε "καλολαδωμένη, Κρατική Μηχανή" το εννοούμε. Τώρα αν δεν τσουλάει το Κρατικό -πάντα- όχημα, μην απορείτε! Μπορεί απλά να "έμεινε" από μίζα. Και στην περίπτωση αυτή, το δίνουμε για απόσυρση κι αγοράζουμε ένα καινούργιο, γερμανικής τεχνολογίας, που είναι πραγματικά σκυλιά!

Κάτι σαν τον Γερμανικό Ποιμενικό, ας ειπούμε. Εξαίρετος φύλακας, πιστός κι ακλόνητος, βράχος ηθικής. Τώρα εντάξει, αν χρειαστεί να "θυσιάσει" και κάποιο πρόβατο, προκειμένου να μην τον ενοχλούν οι λύκοι, θα δυσκολευτεί λίγο αλλά θα το κάνει, διότι "είναι πολλά τα λεφτά Άρη!".

Άρη πέσμας, τι είναι πιο εύκολο: να τα παίρνεις ή να τα δίνεις; Να λαδώνεις ή να λαδώνεσαι; Να πουλιέσαι ή να αγοράζεις; Δώσε κι εμένα μπάρμπα και θα σταματήσω να ασχολούμαι! Διότι το πρόβλημα αγαπητέ μου, δεν είναι η αδικία εις βάρος του λαού αλλά γιατί ο καθένας από εμάς, έμεινε απέξω, ενώ ο Θανάσης της Σούλας - που ο πατέρας του φίλησε κατουρημένες ποδιές για να τον βολέψει στο δημόσιο και πάλι καλά που χρειάστηκε να κάνει μόνο αυτό, είδατε τι έπαθε η κ. Τσέκου - βρέθηκε ξαφνικά με μεζονέττα, ακριβά αυτοκίνητα, ένα εξώγαμο και καταθέσεις στο εξωτερικό. Εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε;

Απύθμενο το πηγάδι της υπομονής μας. Όλο ρίχνουμε εκεί μέσα κι όταν λέμε, ως εδώ ήταν ξεχείλισα, ως δια μαγείας αυτό αδειάζει κι είναι έτοιμο να δεχτεί τόσα κι άλλα τόσα! Κι όχι μόνο αυτό αλλά μας γυμνάζει σώμα και πνεύμα, αφού το επόμενο "χτύπημα" των 8 που δεχόμαστε από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες, το δεχόμαστε πιο ψύχραιμα, σχεδόν ανέκφραστα, τρώγοντας ηλιόσπορους στο μπαλκόνι.

Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να βρω, για να εξηγήσω το φαινόμενο, είναι το σενάριο να μας βάζουν κάτι στο νερό ώστε να μας κρατάνε σε καταστολή. Εννοείται και στο εμφιαλωμένο, μην ξεγελιόσαστε! Αν θεωρείτε απαραίτητο να πίνετε νερό, να πίνετε μόνο εισαγωγής: perier, evian, pellegrino. Να στηρίξουμε λίγο και την πεσμένη οικονομία της Ευρώπης. Το δικό μας νερό θα το πίνουν οι οικονομικοί μετανάστες, τους οποίους δεν επηρεάζει το χημικό καταστολής αφού έχουν περάσει τα χειρότερα και καταφέρνουν να επιζούν στην Ελλάδα.

Προσωπικά, καθόλου δεν κινδυνεύω διότι πίνω μόνο σαμπάνια και φρέσκους χυμούς φρούτων. Προσέχω τη γραμμή μου, καταλαβαίνετε.

Με τούτα και μ' εκείνα, βγήκε και ο στίχος " πέσμας τι πίνεις εσύ και δεν μας δίνεις". Διότι ο Έλληνας, σε όποια καταστολή κι αν τον ρίξεις, το θέλει το σκυλάδικό του να βγάλει τον πόνο του στην πίστα. Και το σκυλάδικό του το θέλει και τον σκύλο του τον θέλει και τον Γερμανό του...τον παραθέλει!