Εμείς οι μικροί, εγωκεντρικοί, αλαζόνες, κακομαθημένοι άνθρωποι. Εμείς που σπανίως βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας και τον λιλιπούτειο μικρόκοσμό μας. Εμείς που πάντα και μόνο το Εγώ μας βάζουμε μπροστά. Που καμωνόμαστε τους μεγαλόψυχους, μόνο όταν έχουμε να κερδίσουμε από μια υπόθεση. Που προσευχόμαστε για την υγεία τη δική μας κι όσων "αγαπάμε". Που συλλέγουμε τα πλούτια μας, ευλαβικά και ξοδεύουμε μόνο για την προβολή της ματαιοδοξίας μας. Εμείς, εμείς, εμείς...
Πόσο έτοιμοι είμαστε να αντιμετωπίσουμε μια αληθινά δύσκολη κατάσταση; Πόσο έτοιμοι νοιώθουμε να υποδεχτούμε το κάθε λογής "κακό", που μπορεί να προκύψει ανά πάσα ώρα και στιγμή; Πόσο έτοιμοι είμαστε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, όταν εμφανισθεί η συμφορά; Εκείνη η συμφορά που βλέπουμε στις ειδήσεις των 8 ή στον γείτονα και λέμε: "α τον καημένο!".
Τη στιγμή όμως που εμείς θα είμαστε "οι καημένοι" θα τα έχουμε εντελώς χαμένα. Κι εγώ, χαμένα τα έχω τώρα. Στου τηλεοπτικούς μας δέκτες άλλωστε, μας δείχνουν μόνο το πρόβλημα κι όχι την αντιμετώπισή του. Και το πρόβλημα ξέρετε, μπορεί να είναι οπουδήποτε. Δεν μας παίρνει από ρώτηση. Αυτό που βλέπουμε στον άλλον, αύριο μπορεί να το δούμε σ' εμάς.
Εσύ τι θα κάνεις; Σκέψου τώρα τι θα κάνεις! Μην περιμένεις να έρθει. Προετοιμάσου να το δεχτείς. Το οφείλεις άλλωστε, στην ευημερία του μικρού σου βασίλειου.
|
17 σχόλια:
1) καποτε ειχα διαβασει(σ1 παλιο σου ποστ,,,πως υπαρχει κατι που λεγεται,,,"ενστικο αυτοσυντηρησης κ λειτουργει παντα στις δυσκολες συνθηκες για να επιβιωσει το ανθρωπινο ειδος...καπος ετσι τα γραφες,μονο που δε θυμαμαι το ποστ:)
2)στο 3φορες,,,εμεις,,,που γραφεις,εγω βλεπω"εγω,εγω εγω"(κ 100βρισιες μαζι:) κ αυτο π εχω ε γ ω αποψε να σου π(ι)ω ειναι πως μονο "μια πραγματικα μεγαλη γυναικα,εστω κ εμεσσα,δεν φοβαται να πει,ειμαι "μικρη":)
3)μου επιτρεπεις η οχι,λεω(ελπιζω να προλαβω,να συνεχισω αυτο το ποστ στο μπλογκ μου,,,dyskoles καταστασεις ειναι "μαι φειβοριτς"δυσκολες βεβαια,λεκση κ αυτη σχετικη αναλογα το πως μεγαλωνει κανεις:)
,,,μ αυτα κ μ αυτα ξεχασα τι ηθελα να πιω,,,α ναι,,,σ1 απο τα ποιο "απαισιοδοξα σου,περι ματαιοτητας κ θαρους κτλ,ποστ"το γιατι εγω βλεπω αισιοδοξεια,δεν εχει σημασια να το πιουμε τωρα(αφτα:)
Γλυκιά μου ύπαρξη!
ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;
Ν Χριστιανόπουλος
Φιλιά, θα επανέλθω!
Λόκο Χόρχε!
Δίκιο σε όσα γράφεις αλλά όχι, δεν είναι απαισιόδοξο το πόστο. Απλές διαπιστώσεις αναφέρω.
Και να το γυρίσω σε πρώτο πρόσωπο: Κλεισμένη μέσα στον μικρόκοσμό μου, πίστευα πως διάφορα "κακά" που συμβαίνουν στους άλλους, δεν θα συνέβαιναν σ' εμένα και στους κοντινούς μου ανθρώπους.
Σίγουρα το δύσκολο έχει να κάνει με τα βιώματα του καθενός και σίγουρα δεν έχω ζήσει εύκολα άλλο αν έχω παλέψει και τα έχω καταφέρει. Και τώρα θα παλέψω με νύχια και με δόντια.
Ξέρω πόσο δυνατή είμαι και όχι, δεν είμαι ποτέ απαισιόδοξη. Ό,τι μα ό,τι κι αν γίνει. Η θλίψη όμως, είναι υπαρκτή και δεν την αρνούμαι.
Ευχαριστώ!
Δροσοσταλιά μου!
Μου αρέσει αυτό το ποίημα, ίσως επειδή με αγγίζει.
Αν κάτσεις και το σκεφτείς, τα γραπτά που μας αγγίζουν είναι αυτά μέσα στα οποία βρίσκουμε δικά μας κομματάκια. Έτσι δεν είναι;
Ευχαριστώ πολύ που μου το έγραψες. Σε φιλώ γλυκά!
Καλή μου Dana. Τιποτα δεν είναι δεδομένο.Οτι απολαμβάνουμε μας χαρίστηκε και αυριο το πρωι δεν είναι σίγουρο πως θα 'ναι δικό μας.Αν μπορεί κανείς να ζει με αυτό χαίρεται τη ζωή αν οχι γκρινιάζει διαρκώς για όσα η ζωή όφειλε να του δώσει.Καλή δύναμη.
Αν και ποτέ πλήρως,
ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ...
Όχι, δεν είμαι λυπημένος (κατά Δημουλά)...
Μπάμπη τζόγια μου, έχεις δίκιο σε όσα γράφεις.
Δεν είναι πως δεν τα ξέρουμε όλα αυτά, είναι που τα ξεχνάμε ή που παριστάνουμε τους στρουθοκάμηλους.
Ευχαριστώ κι εύχομαι κι από εδώ ό,τι καλύτερο για τη "Γιορτή" σου!
Αγαπητέ Π.Κ.,
Πάντα έτοιμος! Όσο κι αν...
Λατρεμένη Δημουλά.
Ευχαριστώ κι εσάς!
βασικά δίκιο έχεις. λες να σταματήσω να βρωμογαμάω και να πηδήξω ποτέ μου καμιά μοντέλα?Πρέπει να προετοιμαστώ να το δεχτώ ρ πστ..από σήμερα θα το παίζω ρουβάς και τέτοια..
κλείστε τις τηλεοράσεις ρε , σας έχει πειράξει
Tho, όλα θέμα επιλογών είναι νομίζω. Ξέρεις δεν φταίω εγώ που δεν σου κάθονται ούτε οι μεν ούτε οι δε.
Τον τηλεοπτικό μου δέκτη τον έχω κλειστό, εσύ προφανώς έχεις τον εγκεφαλικό σου δέκτη κλειστό.
Ωραία η επίθεση, δημιούργησε θέμα και σου έδωσε για λίγο έναν λόγο ύπαρξης. Βρίζω άρα υπάρχω. Δεν είναι κακό...
Τώρα λοιπόν, που έκανες το κομμάτι σου και άφησες το αποτύπωμα της "βαρβατίλας" σου, στον χώρο κάποιας άγνωστής σου, πήγαινε να σκύψεις το κεφάλι σε όλους αυτούς που σε καταπιέζουν. Α, μην ξεχάσεις και να βλαστημήσεις την άτιμη τη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζει κι άλλους τους κατεβάζει...
Ίσα ρε τζάμπα μάγκα!
Έχουμε δύναμη που δεν φανταζόμαστε.Δεν θέλω να μιλήσω για προσωπικά θέματα γιατί η ανωνυμία για κάποιους ισοδυναμεί με το ότι λές ότι γουστάρεις.Εύχομαι να πάνε όλα καλά για εσένα .Και συμφωνώ στο ότι η τραγωδία ή το κακό που αφορά τον άλλον δύσκολα γίνεται κατανοητό απο τους απ έξω
katholou etoimoi den eimaste...alla katholou.... egw proswpika apla euxomai na mi sumvei tipota se mena, giati nomizw to enstikto autosintirisis mou den einai na to poluempisteuomai....
Vam, έχεις δίκιο όμως με ή χωρίς παραδείγματα -που όλοι λίγο, πολύ έχουμε- το θέμα μου είναι πως όταν βλέπουμε πράγματα να συμβαίνουν στους άλλους, για εμάς είναι σαν να βλέπουμε ταινία. Δεν περνά από το μυαλό μας, πως ίσως αύριο αυτό να συμβεί και σε εμάς.
Σε καμία περίπτωση, δεν είμαι της άποψης πως πρέπει όλη την ώρα να κινδυνολογούμε, να καταστροφολογούμε και γενικά να σκεφτόμαστε αρνητικά.
Σίγουρα, έχουμε δύναμη μέσα μας, που δεν τη φανταζόμαστε! Το έχω διαπιστώσει...
Σε φιλώ!
Ανώνυμε/η,
Σου εύχομαι λοιπόν να μην σου τύχει κάτι πολύ σοβαρό. Να μην τύχει τίποτα απολύτως, χλωμό το βρίσκω καθώς η ζωή δεν είναι ευθεία γραμμή. Έχει τα πάνω της και τα κάτω της.
Καλή δύναμη!
:) anwnuni=mrt pou ksexnaw suxna\synexeia ta loggin.....filoi na uparxoun alithinoi giati monoi mas liga mporoume na kataferoume kai ola kala tha pane
MRT, όπως λέμε: oMeRTa! Είσαι ο "σύνδεσμός" μας και σε καλωσορίζουμε!
Όλα καλά θα πάνε! Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει διαφορετικά!
;-)
Λοιπόν…..έχω ένα πρόσφατο προσωπικό παράδειγμα, που αφορούσε την υγεία μου. Αρχικά, νόμιζα ότι ο κόσμος με καταπίνει, τέτοια ήταν η απόγνωσή μου. Οι δυσκολίες είχαν χτυπήσει τη δική μου πόρτα. Μήνες μετά, δε πιστεύω και εγώ ότι είχα τη δύναμη να το ξεπεράσω, τελικά όντως είμαστε πιο δυνατοί απ’ ότι νομίζουμε. Δε μ’ αρέσει το μελό, ποτέ δε μ’ άρεσε, απλά πιστεύω ότι όλα έρχονται για κάποιο λόγο. Και πρέπει να τα’ αντιμετωπίζουμε, όσο γενναία γίνεται, ειδικά όταν έχουμε κι άλλους ανθρώπους γύρω μας που έχουν να περιμένουν από εμάς. Όλα είναι θέμα πίστης για μένα. Πίστης όχι μόνο στον ευατό μας αλλά και στο ότι η ζωή συνεχίζεται, no matter what. Αυτά, πολλά δεν είπα? Να είσαι πάντα καλά
Δημοσίευση σχολίου