Είσαι ντ(ρ)οπέ;

Κάθε πρωί το ξυπνητήρι σου, δίνει το έναυσμα για την καθημερινή σου κούρσα στη ζωή.

Ξυπνάς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, ετοιμάζεις πρωινό για όλους, ντύνεις τα παιδιά, τα πηγαίνεις σχολείο. Πας στη δουλειά σου, τρως την πίεση και το άγχος της. Συνήθως έχεις να κάνεις και με έναν μισογύνη προϊστάμενο, που συχνά σου θυμίζει τη κοινωνική σου θέση -ως γυναίκας- και δεν του λες κουβέντα. Το καταπίνεις. Άλλες πάλι φορές, γίνεσαι θύμα σεξουαλικής περανόχλησης από συνάδελφο ή προϊστάμενο και πάλι δεν αντιδράς έντονα, γιατί δεν θέλεις να χάσεις τη δουλειά σου.

Το μεσημέρι, παίρνεις τα παιδιά από το σχολείο, τη μάνα σου ή την πεθερά για να τα πας σπίτι, να τα ταΐσεις, να τα διαβάσεις και να επικοινωνήσεις όσο μπορείς μαζί τους, απαντώντας στις ερωτήσεις τους που έχουν να κάνουν από το "γιατί η Αννούλα φοράει παπούτσια Barbie κι εγώ όχι;¨", μέχρι και το "πως γεννιούνται τα μωρά;". Γυρνάς μες στο σπίτι σαν σβούρα ενώ μαζεύεις την ακαταστασία, τ' απλωμένα ρούχα από το μπαλκόνι και τα κομμάτια σου.

Το απόγευμα, πας τα παιδιά στα φροντιστήριά τους, στις αθλητικές τους δραστηριότητες και στα μεσοδιαστήματα πας στο μανάβη ή στο super market, κάνεις εξωτερικές δουλειές της οικογένειας και καμιά φορά στα πεταχτά, πίνεις ένα καφεδάκι με μια φίλη.

Γυρνάς σπίτι βράδυ, στρώνεις τραπέζι, ετοιμάζεις τα παιδιά για ύπνο, σιδερώνεις τα ρούχα. Πολλές φορές δεν έχεις προλάβει να βγάλεις τα ρούχα που φοράς, από το πρωί. Μόνο τα τακούνια, για να βάλεις τις παντόφλες σου. Ο σύντροφος και πατέρας των παιδιών σου, είναι κουρασμένος και λιώνει μπροστά στην tv. Κάποιες φορές αποκοιμιέται στον καναπέ. Δεν τον ξυπνάς, χρειάζεσαι ησυχία.

Πέφτεις τελευταία στο κρεβάτι σου και το μόνο που θέλεις είναι να ξεκουραστείς για λίγες ώρες, μέχρι τον επόμενο αγώνα που πρόκειται ν' αρχίσει σε λίγες ώρες. Ο σύντροφός σου, έχει κοιμηθεί ήδη ένα δίωρο και σου ζητάει να εκπληρώσεις το συζυγικό σου καθήκον. Κάποιες φορές το αρνείσαι γιατί δεν έχεις το κουράγιο άλλες πάλι το "υπομένεις"¨για να αποφύγεις μια ενδεχόμενη διαμάχη.

Το πρωί ακούς το ξυπνητήρι και σου έρχεται να βάλεις τα κλάματα. Σηκώνεσαι... Η ίδια ιστορία. Παίρνεις και βιταμίνες μήπως σε τονώσουν και αντέξεις παραπάνω. Πόσο παραπάνω; Το βραδινό δελτίο ειδήσεων αποδοκιμάζεις το ντοπάρισμα των αθλητών. Ξέρεις κι αυτοί για το παραπάνω το κάνουν. Δεν μιλάς, σωπαίνεις. Ακόμα κι όταν πληρώνεις εκείνο το γρήγορο καφεδάκι με τη φίλη, με το βαρή αντίτιμο της απαξίωσης και της βίας από τον σύντροφό σου. Έχεις όμως παιδιά, λες και δεν αντιδράς.

Κι όλο αυτό που διαβάζεις ,δεν μιλάει για την Μαίρη Παναγιωταρά αλλά για εσένα! Για εσένα που καθημερινά δίνεις τον αγώνα σου, χωρίς ποτέ να σηκώνεις κεφάλι, χωρίς ποτέ να ζητάς τίποτα, χωρίς να αντιδράς. Είσαι αυτή που με την ανοχή της, γέμισε ο τόπος κάφρους σαν τον σύντροφό σου. Όσο ένοχος ο θύτης, τόσο ένοχο και το θύμα. Αν στ' αλήθεια θέλεις να κάνεις κάτι για τα παιδιά σου, αντέδρασε στη βία και την κακομεταχείριση μέσα στο σπίτι σου. Όρθωσε το ανάστημά σου και πες ΤΕΛΟΣ σε αυτό! Έτσι μπορείς να συμβάλεις στο καλύτερο μέλλον των παιδιών σου.

Μίλα και ΜΗ ΣΚΙΑΖΕΣΑΙ!

Τρίτη 15 Απρίλη και ώρα 9.00 μ.μ., στη μπουάτ ΣΤΡΟΦΗ, θα γίνει εκδήλωση με θέμα την κακοποίηση των γυναικών. Η πρωτοβουλία ανήκει σε σπουδαστές των ΤΕΙ.