On the streets I ran!

Όσοι με ξέρουν από παλιότερα, θα αναρωτιούνται που σε τούτο το σπίτι το εξοχικό, δεν έχω αναφερθεί ακόμα στον λατρεμένο μου Morrissey. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να το κάνω αλλά ήμουν και ψυχομπουκωμένη τελευταία και είπα να μην αυτομαστιγωθώ ξανά, δημοσία θέα.

Τώρα όμως είναι Άνοιξη! Σήμερα μας τα χάλασε λίγο ο καιρός αλλά παραμένει Άνοιξη! Και είναι ωραία. Και θέλω να τρέξω στους αγρούς όπως σε κάτι ρομάντζα τις κακιάς ώρας. Θέλω να ξαπλώσω στο γρασίδι σαν τη Λόρα στο "Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι". Θέλω να έρθει ο καλός μου και να μου δώσει ένα φιλί που θα μου κόψει την ανάσα, σαν εκείνα τα κινηματογραφικά. Θέλω να χαζεύω τη θάλασσα και να ακούω αγαπημένες μουσικές.

Θέλω να κάνω βόλτες με το αυτοκίνητο σε όλο το νησί, με παρέα και να ακούμε δυνατά το Greatest Hits του Morrissey. That's how people grow up... με όνειρα κι ελπίδες και κλάματα και βιβλία και θέλω και μουσικές και ανθρώπους και μαυρίλες και απ' όλα!

Κι όταν σκάει και καμιά κατάθλιψη, δική μου όλη κι αυτή. Μέσα στην απραξία μου με βλέπω να χάνομαι σε δρόμους, σε άγνωστα και παράξενα μέρη. Τρέχω να γλιτώσω από Εμένα. Μα ακόμα και τότε δεν θέλω να πεθάνω. Δεν θέλω καθόλου να πεθάνω. Γενικά δεν θέλω κανείς να πεθαίνει. Γίνεται; Όχι. Όμως τώρα είναι Άνοιξη, η εποχή που συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης.

Όταν πεθάνω, γιατί ξέρω πλέον πως είναι αναπόφευκτο, αν τύχει και ξαναγεννηθώ, θα 'θελα να γεννηθώ δέντρο. Να αναγεννιέμαι κάθε άνοιξη, να ζήσω μέχρι να βαρεθώ. Θα βαρεθώ;

Oh a working class face glares back

At me from the glass and lurches

Oh forgive me, on the streets I ran

Turned sickness into popular song

Streets of wet black holes

On roads you can never know

You never have been but they always have you

Till the day that you croakIt´s no joke

Oh a working class face glares back

At me from the glass and lurches

Oh forgive me on the streets I ran

Turned sickness into unpopular song

And all these streets can do

Is to claim to know the real you

And warn if you don´t leave you will kill or be killed

Which isn´t very nice

Here everybody´s friendly

But nobody´s friends

Oh dear God, when will I be where I should be

And when the palmist said"One Thursday you will be dead"

I said: "No, not me, this cannot be

Dear God, take him, take them, take anyone

The stillborn

The newborn

The infirm

Take anyone

Take people from Pittsburgh, Pennsylvania Just spare me!"