Έχω καιρό να γράψω κάτι παραφιλοσοφικά αστείο. Είναι και τα γεγονότα που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα. Θα ήθελα να γράψω κάτι με πολλή "ντανιά", που λέει κι ένας καλός φίλος. Δεν μου βγαίνει! Όλο κάτι ξεχασμένες ιστορίες γυρνάνε στο μυαλό μου και κάτι νοσταλγικά φυσιολατρικά παραληρήματα.
Νοιώθω σαν κάτι γεροντοκόρες που έχοντας χάσει πλέον την ελπίδα τους, για το "ζητούμενο" το ρίχνουν στους ρομαντικούς περιπάτους και στην ανάγνωση κλασσικών λογοτεχνών. Λατρεύω να αυτοσαρκάζομαι! Άλλη μια έκφραση του εγωισμού μου. Τι να κάνεις; Άμα ο άνθρωπος είναι κομπλεξικός, όλο με την πάρτη του ασχολείται.
Θα ήθελα να διασκεδάσω όπως παλιά. Να βρεθώ με φίλους και να γυρνάμε όλη νύχτα. Άσκοπα. Ένα ποτό εδώ κι ένα παρακάτω. Μια φωτογραφία πριν και μια μετά. Άσκοπα. Ξόδεμα και κραιπάλη. Άσκοπα. Πως τα καταφέραμε έτσι; Γιατί πρέπει όλα να έχουν συγκεκριμένη χρησιμότητα, συγκεκριμένο σκοπό;
Κι ένα ταξίδι θα ήταν ό,τι πρέπει! Κάπου όχι πολύ μακριά. Ιταλία για παράδειγμα. Τόσο κοντά και μόνο το αεροδρόμιο Malpensa στο Μιλάνο, έχω πατήσει με τα ποδάρια μου. Ένα ανοιξιάτικο ταξίδι στην Ιταλία, θα ήταν όμορφο. Με το αυτοκίνητο, θα προτιμούσα. Να γυρνάμε σε διάφορες πόλεις και να καθόμαστε όπου μας γουστάρει. Χωρίς πρόγραμμα. Χύμα. Ονειρεύομαι ένα ποτήρι κρασί σε κάποια ταβέρνα της Τοσκάνης ή σε κάποιο wine bar της Βενετίας.
Τα ξενύχτια μου τα γεμίζω με μουσικές και με βιβλία. Διαβάζω ξανά το "Επικίνδυνες Μαγειρικές" του Στάικου. Με κάνει και γελάω. Είναι τόσο σαρκαστικό! Στιγμές νομίζω πως θέλει να δώσει έμφαση στην απελπισία που νοιώθει ο ερωτευμένος. Μετά ανακαλώ. Σκέφτομαι πως σατιρίζει την απελπισία του έρωτα. Έχει όμως και ωραίες συνταγές... πέρα από το κείμενο αυτό καθ' αυτό. Μου αρέσει!
Ακούω ένα αγαπημένο τραγούδι. Η νύχτα προχωράει ακάθεκτη. Σταματώ λίγο, κοιτάζω το ταβάνι αλλά μου φαίνεται απίστευτα βαρετό και συνεχίζω να γράφω ό,τι μπούρδα μου κατεβαίνει στο κεφάλι. Τι θα ήθελα να κάνω τώρα; Αυτό ακριβώς που κάνω: να γράφω ότι μου 'ρχεται. Έχει πλάκα!
Όταν το μάτι μου πέφτει στο νυχτερινό ρολόι, αγχώνομαι προσωρινά για το πρωινό ξύπνημα. Τσαγκαροδευτέρα. Ένα ακόμα τσιγάρο. Εδώ και ώρα λέω, το τελευταίο για σήμερα. Δεν γράφω άλλο...
Καλημέρα!
Νοιώθω σαν κάτι γεροντοκόρες που έχοντας χάσει πλέον την ελπίδα τους, για το "ζητούμενο" το ρίχνουν στους ρομαντικούς περιπάτους και στην ανάγνωση κλασσικών λογοτεχνών. Λατρεύω να αυτοσαρκάζομαι! Άλλη μια έκφραση του εγωισμού μου. Τι να κάνεις; Άμα ο άνθρωπος είναι κομπλεξικός, όλο με την πάρτη του ασχολείται.
Θα ήθελα να διασκεδάσω όπως παλιά. Να βρεθώ με φίλους και να γυρνάμε όλη νύχτα. Άσκοπα. Ένα ποτό εδώ κι ένα παρακάτω. Μια φωτογραφία πριν και μια μετά. Άσκοπα. Ξόδεμα και κραιπάλη. Άσκοπα. Πως τα καταφέραμε έτσι; Γιατί πρέπει όλα να έχουν συγκεκριμένη χρησιμότητα, συγκεκριμένο σκοπό;
Κι ένα ταξίδι θα ήταν ό,τι πρέπει! Κάπου όχι πολύ μακριά. Ιταλία για παράδειγμα. Τόσο κοντά και μόνο το αεροδρόμιο Malpensa στο Μιλάνο, έχω πατήσει με τα ποδάρια μου. Ένα ανοιξιάτικο ταξίδι στην Ιταλία, θα ήταν όμορφο. Με το αυτοκίνητο, θα προτιμούσα. Να γυρνάμε σε διάφορες πόλεις και να καθόμαστε όπου μας γουστάρει. Χωρίς πρόγραμμα. Χύμα. Ονειρεύομαι ένα ποτήρι κρασί σε κάποια ταβέρνα της Τοσκάνης ή σε κάποιο wine bar της Βενετίας.
Τα ξενύχτια μου τα γεμίζω με μουσικές και με βιβλία. Διαβάζω ξανά το "Επικίνδυνες Μαγειρικές" του Στάικου. Με κάνει και γελάω. Είναι τόσο σαρκαστικό! Στιγμές νομίζω πως θέλει να δώσει έμφαση στην απελπισία που νοιώθει ο ερωτευμένος. Μετά ανακαλώ. Σκέφτομαι πως σατιρίζει την απελπισία του έρωτα. Έχει όμως και ωραίες συνταγές... πέρα από το κείμενο αυτό καθ' αυτό. Μου αρέσει!
Ακούω ένα αγαπημένο τραγούδι. Η νύχτα προχωράει ακάθεκτη. Σταματώ λίγο, κοιτάζω το ταβάνι αλλά μου φαίνεται απίστευτα βαρετό και συνεχίζω να γράφω ό,τι μπούρδα μου κατεβαίνει στο κεφάλι. Τι θα ήθελα να κάνω τώρα; Αυτό ακριβώς που κάνω: να γράφω ότι μου 'ρχεται. Έχει πλάκα!
Όταν το μάτι μου πέφτει στο νυχτερινό ρολόι, αγχώνομαι προσωρινά για το πρωινό ξύπνημα. Τσαγκαροδευτέρα. Ένα ακόμα τσιγάρο. Εδώ και ώρα λέω, το τελευταίο για σήμερα. Δεν γράφω άλλο...
Καλημέρα!
15 σχόλια:
Tora katalava giati thn ekanes apo th LIFO. Gia na mhn se krazoun gia tis malakies pou grafeis. Edo mesa poios se diavazei ektos apo tous kolhtous sou? Psonara!
Πόσο πολύτιμο μας είναι τελικά αυτό το υπέροχο "άσκοπα" και εκείνο το λυτρωτικό "χύμα", πόσο δείχνουμε όμως να τα εγκαταλείπουμε δυστυχώς με το πέρασμα των χρόνων και τις μεταμορφώσεις της καθημερινοτητας μας, αντι να τα διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού...Το κείμενο σου, κάθε άλλο παρά μπουρδολογία είναι.Καλή εβδομάδα.
Υ.Γ. Ανώνυμε του προηγούμενου σχολίου, πρέπει να έχεις πολύ σοβαρό πρόβλημα προσωπικότητας και ψυχισμού, για να γράφεις σχόλιο σε ενα blog που υποτίθεται οτι δεν διαβάζεις, εκτοξεύοντας τη μικροπρεπεια σου. Αλήθεια, εσένα σε διαβάζει κανείς;
@Ανώνυμος: Αγαπητέ ή αγαπητή, δεν ξέρω τι να υποθέσω για το φύλο σας! Έχετε δίκιο σε όσα μου καταλογίζετε και θα σας απαντούσα στα ζακυθινά μα καταλαβαίνω πως δεν έχετε σχέση με το νησί και δεν θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε.
Μόνο, να σας υπενθυμίσω, αφού με ξέρετε και από την LiFO πως αυτά που μου λέτε, τα έχω πει εγώ για τον εαυτό μου ήδη. Κοινώς, δεν λέτε κάτι καινούργιο ή κάτι ενοχλητικό για εμένα παρά μόνο την αλήθεια.
Για το λόγο αυτό σας ευχαριστώ, γιατί όποιος λέει την αλήθεια κατάμουτρα στον άλλον σημαίνει ότι νοιάζεται, ότι ενδιαφέρεται για αυτόν.
Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί χάνεται το χρόνο σας με τις μαλακίες μου; Μήπως στερείστε δικών σας; Δεν τολμώ να το σκεφτώ!
Να έχετε ένα υπέροχο απόγευμα!
@Jimmarg : Από σήμερα θα σε φωνάζω κολλητό jimmarg για να μην χαλάσω και την εικόνα μου, που με τόσο κόπο μου χτίζουν οι άλλοι! ;-)
Καλή εβδομάδα λοιπόν κολλητέ! Ξέρεις, όσο μεγαλώνουμε, χάνουμε την αθωότητά μας, βαραίνουμε και ο αυθορμητισμός πάει περίπατο. Γι' αυτό αγαπώ τα παιδιά! Είναι αυθόρμητα και απενοχοποιημένα...
@dana etsi na sinexizeis na grafeis aythormita !!!!!!
Αγαπητή Ντάνα δεν εξήγησες στον ανώνυμο να καταλάβει ότι εδώ μέσα μιλάμε με κώδικες. Που να ξέρει πχ. ο άνθρωπος ότι όταν λέμε "μαγειρική" εννοούμε τις πολιτικές ίντριγκες. Ότι μιλώντας για Τσαγκαροδευτέρα αναφερόμαστε στην ημέρα άφιξης του πρώην Δημάρχου Τσαγκαρόπουλου στο νησί μας και ότι το μαύρο χρήμα θα σου παραδοθεί στο αεροδρόμιο Malpensa στο Μιλάνο όπου εσύ θα πας με αυτοκίνητο κλπ. Έχει κάθε δίκιο λοιπόν ο άνθρωπος να νομίζει ότι εδώ μέσα γράφονται ασυναρτησίες...Που νάξερε....
Ακου αγγελούδι μου!
Μπορείς από μόνη σου να αντιμετοπίσεις τον καθέναν που κακόβουλα κάνει επίθεση αλλά καλό είναι που και οι φίλοι είναι κοντά σου.
Στο τζιβαέρι έχω κάνει μια ανάρτηση με την ερώτηση:Η ηθική του μέλλοντος θα είναι η αισθητική;
"Η αισθητική συγκροτείται ως θεωρία του κάλλους γιατί η ομορφιά είναι ο πιο αξιοσημείωτος χαρακτήρας του αισθητού. Καθώς όμως το κάλλος είναι παράγωγο της τέχνης, οι κανόνες της τέχνης είναι κανόνες που με τη σειρά τους παράγουν γνώση".
Alma mia!
Έχεις προωθημένη αισθητική και μέσα στην αισθητική σου κρύβεται και η ηθική σου την οποία φυσικά δεν διαθέτει ο καθένας την καλλιέργεια για να την προσεγγίσει γιατί ανήκει στην ηθική του μέλλοντος!
Μας προσφέρεις χαρά και γνώση με ζακυνθινή μοσχοβολιά και αλμύρα!
Έτσι ανέμελα έχω ζήσει και ζω κάθε φορά που είμαι στη Γρανάδα.
Θέλω κάποτε να ρθεις με αυτούς που αγαπάς!
Να σε έχει η μάνα μου η Θάλασσα καλά και να γελάς γιατί σου πάει!
Χαιρετώ και τους φίλους τους ζακύνθιους με την ελπίδα να παραμείνουμε "παιδιά".
Φιλιά και αγκαλίτσες!
Καλό βράδυ!
Μεγαλοπρέπεια Vs μικροπρέπειας.
Αν ο ανώνυμος ή η ανώνυμη στο πρώτο σχόλιο, Ντάνα, είχε να σου πει όσα σου είπε, ας έβαζε έστω, το μικρό του/της. Αλλά το πιο εύκολο ήταν, αφού έριξε τη χολή του, να κρυφτεί πίσω από την ανωνυμία... Μπράβο για την απάντησή σου! Το άλλο ήταν να τον αγνοήσεις. Έδειξες την Μεγαλοπρέπειά σου στην άθλια μικροπρέπεια του άθλιου σχολιαστή.
Συγχύστηκα και δεν σχολίασα το Ανάγνωσμα...
Καληνύχτα
Dana,
η νύχτα φεύγει. Ο ουρανός του δωματίου, δες, γεμάτος διαδρομές, χάρτης της ψυχής και των ονείρων.
Πορείες χαραγμένες βαθειά στο πετσί της θα'χει η μέρα που μπουσουλάει.
Καλημέρα! Καλημέρες!
@κρασί & νερό στα όνειρά μας: Ευχαριστώ! Εύχομαι να συνεχίσεις να μας χαρίζεις εικόνες είτε μέσω της φωτογραφίας είτε μέσω των γραπτών σου. Να 'σαι καλά!
@raporter: Αχ αχ αχ, είσαι και μαρτυριάρης! Αποκάλυψες το καλά κρυμμένο μυστικό της αδελφότητάς μας! Τι κα κάνουμε τώρα;;;
@Mareld: Hola mi cielo!
Είναι όμορφο να έχει κανείς φίλους ακόμα κι όταν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Άλλωστε ο άνθρωπος είναι ζώο κοινωνικό...
Έχω ήδη διαβάσει, την ανάρτησή σου στο Τζιβαέρι αλλά -αν και φλύαρη- δεν έχω πάντα κάτι να πω, πάνω σε αυτά που διαβάζω ακόμα κι αν μου προκαλούν έντονα συναισθήματα ή απλά τα βρίσκω όμορφα. Ο προβληματισμός πάντως, έχει να κάνει και με το πόσο θέλει κανείς να προβληματιστεί... ;)
Αυτό με τη Γρανάδα, πόνεσε! Θέλω πάρα πολύ να την επισκεφθώ. Χάζευα τις προάλλες τις φωτογραφίες στο πόστο σου. Ελπίζω να αξιωθώ να πάω κάποτε.
Γελάω και νοιώθω όμορφα στον ανοιξιάτικο ήλιο και τριγύρω η θάλασσα η απέραντη εκεί προς τη Δύση. Αδριατική μυρίζει και μας φέρνει πιο κοντά με ότι αγαπάμε.
Αγκαλιές και παρόλες σου στέλνω.
Σε φιλώ γλυκά!
@Μηθυμναίος: Μην ταράζεσαι! Όλα μες στη ζωή είναι. Είναι σαν κάτι οδηγούς που κάνουν μια χαζομάρα και γυρνάνε και σε βρίζουν κι από πάνω "άει μωρή πλύνε κάνα πιάτο, που σου πήρε ο άντρας σου αυτοκίνητο και βγήκες στους δρόμους..." κλπ κλπ
Δεν χαλάω τη ζαχαρένια μου. Τα έχω ξαναπεί παλιότερα. Ο καθένας ας πράξει όπως θέλει.
Πάντως, μια φορά με έβρισε ένας οδηγός που παραβίασε στοπ, πολύ αισχρά και μετά από 5' τον συνάντησα στην αυλή του σχολείου όπου πηγαίναμε κι οι δύο τα παιδιά μας. Πράγμα που σημαίνει ότι με έβρισε παρουσία της κόρης του και του δικού μου παιδιού. Μπροστά στα παιδιά μας, δεν του είπα κάτι. Όταν φεύγαμε όμως, τον σταμάτησα και τον ρώτησα αν θα ήθελε να μιλήσει κάποιος στην κόρη του έτσι, αύριο. Δεν απάντησε. Έβαλε το κεφάλι κάτω κι έφυγε.
Τα πράγματα είναι απίστευτα απλά και τα κάνουμε εμείς απίστευτα πολύπλοκα. Το λυπηρό δε είναι, πως κάποιοι άνθρωποι ξοδεύουν τις ζωές τους ασχολούμενοι με τις ζωές των άλλων.
Ευχαριστώ, να 'σαι καλά!
@Διονύσης Μάνεσης: Αυτός ο ποιητικός λόγος που σας βγαίνει τόσο φυσικά, τόσο αυθόρμητα -όπως και σε πολλούς συμπατριώτες μας- είναι το γιατρικό για πολλές πληγές και η καλύτερη άμυνα σε κάθε είδους επίθεση!
Ευχαριστώ θερμά!
Υποθέτω πως και τούτος ο ανώνυμος να 'βαλε το κεφάλι του κάτω και να την έκανε... Το καλύτερο που θα μπορούσε να πράξει.
Να έχεις μια υπέροχη και χαρούμενη μέρα!!!
Alma mia!
Buenos dias!
Αρκετά έχεις προβληματιστεί δεν χρειάζεται άλλο.
Όσο για μένα εδώ μέσα στο σουηδικό δάσος με τον τόσο καθαρό αέρα κοντεύω να πάω από ασφυξία.
Έτσι βγαίνω που και που στα ποστ.
Όχι ότι πιστεύω να έχει η όλη υπόθεση και τόση σημασία απλά να υπάρχει μια κίνηση σκέψεων..
Στη Γραναδα θα ρθεις. Έχω φίλους που μου αφήνουν το σπίτι τους το καλοκαίρι αλλά και όποια άλλη εποχή μπορείς να φιλοξενιθείς άνετα.
Θα πάθεις όταν βρεθούμε στις σπηλιές με τους αγαπημένους μας τσιγγάνους.
Καλή σου μέρα!
Από όλα οι "παρόλες" με συγκίνησαν ιδιαίτερα..
Φιλιά περιστέρι μου!
Την καλημέρα μου από εδώ και στους αγαπημένους μου φίλους Διονύση και Μηθυμναίο αλλά και σε όλους με το λόγο το γλυκό..
Ax βρε ανώνυμε να αγιάσει το στόμα σου! Μα γραφει, γράφει και κανεις δε της λέει τιποτα! Μόνο εσύ ηρθες, και συ ινκογνιτο. Μόνο όπως βγαίνεις κλείσε και την πορτα, για να μη μας βλέπετε να γλυφομεθα και αισχυνεσθε. Ασε που έτσι όπως είμαστε... βρεγμένοι θα αρπάξουμε καμια πούντα. Αλήθεια βρε dana μου γράφεις που γράφεις μαλακίες, δε γράφεις μια και για μένα; Να μωρε έχω καιρό να ασχοληθώ με το μπλογκακι μου, έχω κάτι δουλίτσες, και δε θέλω να χάνω τη φόρμα μου!
@ΜΗΘΥΜΝΑΙΟΣ: Μια χαρά περνάω, ελπίζω κι εσύ! :-)
@mareld: Mi cielo... Είσαι απίστευτα τρυφερός άνθρωπος. Σε σημείο που δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχεις!!!
Χίλια φιλιά σου στέλνω!
@alw: Ρε όργιο, πάλι το έσκασες από το κλουβί; τσκ τσκ τσκ αυτές οι καινούργιες κλειδαριές, καθόλου αξιόπιστες δεν είναι!
Να σου γράψω ρε φιλαράκι αλλά πληρώνομαι με τη λέξη. Επειδή είσαι εσύ, πλήρωσέ με και με πάστες. Νουγκατίνες προτιμώ...
Δημοσίευση σχολίου