Και ξαφνικά, έπιασαν οι ζέστες!
Αγαπώ το καλοκαίρι. Όλες τις εποχές τις αγαπώ. Την κάθε μία για έναν διαφορετικό λόγο. Η ζέστη όμως, με κουράζει. Μου ρίχνει την πίεση και με κάνει να σέρνομαι. Τα τονωτικά, συμπληρώματα διατροφής, δεν βλέπω να βοηθούν. Δεν είναι ψυχοσωματικό! Έχω καλή διάθεση κι αισθάνομαι πολλή δυνατή, ψυχικά.
Θα ήθελα να μπορούσα να αράζω όλη μέρα σε μια παραλία. Να φτιάχνω πυργάκια στην άμμο με το μικρό μου και να τρώμε καρπούζι. Να διαβάζω κάτω από τη σκιά της ομπρέλλας, όμορφα βιβλία. Να χαλαρώνω με τον ήχο της θάλασσας.
Θα προτιμούσα να μην δούλευα το καλοκαίρι. Ή, αν ήταν δυνατόν, να δούλευα λιγότερες ώρες. Να περνάω τα βράδια μου, μέχρι αργά, στη βεράντα. Με μουσικές που αγαπώ και με δροσερό λευκό κρασί στο ποτήρι. Με τη συντροφιά του αγαπημένου μου. Χωρίς πολλά λόγια, μόνο απαλά αγγίγματα και δυνατά βλέμματα.
Θα ήθελα να με ξυπνάει το πρωί μια ηλιαχτίδα, ζεστή και τρυφερή σαν χάδι. Να σηκώνομαι γεμάτη ενέργεια και η ζέστη να μην μου βάζει βαρίδια στα πόδια.
Μα τι εγωισμός! Να μιλά κανείς μόνο για τις ανάγκες του, όταν αλλού πεθαίνουν από πείνα παιδιά. Τι πολυτέλεια, να μπορείς να ασχοληθείς με μικροπράγματα, όταν αλλού δεν έχουν ένα κεραμίδι να βάλουν από κάτω το κεφάλι τους. Τι ειρωνία, να αγαπάς και να αδιαφορείς για άλλα σημαντικά, όταν αλλού σκοτώνονται χωρίς λόγο και να γράφεις χαζοστιχάκια, σαν μαθητριούλα που ερωτεύεται πρώτη φορά. Και τι ενοχή, να μην μπορείς να νιώσεις ένοχα για τίποτα από όλα αυτά...
Της θαλάσσης κύματα,
αενάως μπερδεμένα με λογιών ασμάτια
Είδωλα
Του μυαλού λουλούδια άγουρα
ψάχνουν φως για να προσφέρουν
την ουράνια ευωδία...
14 σχόλια:
Sigkini8ika...
ψιτ καλη μου,στις 4τελευταιες στιγμες τα λες ολα λεμε:)
Αυτές οι ενοχές! Ούτε μια ρημαδοηλιοθεραπεία δε σ’ αφήνουν να χαρείς! Είμαι λίγο ενοχικό άτομο, όποιος δεν είναι τυχερό τον λέω! Χαιρετισμούς στα Επτάνησα
@Ανώνυμος: Κι εγώ παρομοίως!
Τζώρτζη, λέγε ό,τι θες λέμε! :-Ρ
@Pink Fish: Ψαράκι, παλιοκατάσταση! Κι εγώ ενοχική είμαι αλλά κάνω θεραπεία...
Φιλιά απ' τα Επτάνησα!
ντανα να πιω οτι θελω διαβασα πριν κ μπρερδευτηκα...παω να κανω καμια βουτια στη θαλασσα κ επανερχομαι:)
Πόσο μ' εκφράζεις, δεν έχεις ιδέα!!! Απλώς προσυπογράφω.
Καλημέρα!
@giorgos: Τζώρτζη, με τη Νατάσα πήγες για μπάνιο; Είναι αδιάβροχη; Μη μου πεις ότι φώναζε στη παραλία: "Βγάλε τα ρούχα σου και άστα όπου θες, που λέει κι ο Des!" ;
Αγαπητέ Π.Κ, καλημέρα! Χαίρομαι.
Αγαπητή Dana',
Το να μην παίρνουμε το καλύτερο από τη ζωή είναι ίσως η μεγαλύτερη αχαριστία απέναντι σ' αυτό το δώρο που μας δόθηκε. Το να περνάμε καλά είναι πιστεύω χρέος μας ιερό, στο βαθμό φυσικά που αυτό δεν στερεί το ανάλογο δικαίωμα του συνανθρώπου μας. Με το να τα βάψουμε μαύρα δεν καλυτερεύει η ζωή των πεινασμένων της γης. Αντίθετα όταν εμείς είμαστε πλήρης ψυχικά αλλά και υλικά τότε μπορεί να φανούμε πολύ πιο χρήσιμοι σε όσους έχουν την ανάγκη μας.
Σ' έφτιαξα τώρα και μπορείς να πας να χαλαρώσεις χωρίς τύψεις...
Καλημέρα, καλημέρα,
Μπορούμε, ίσως, λέω, να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε αυτή την ενοχή σε ενέργεια, σε πράξη, σε συμμετοχή. Κάνοντας κάτι. Υπάρχει χώρος, χρόνος γι΄ αυτό.
Κι όχι για τη "σωτηρία της ψυχής" και για απάλυνση των τύψεων και του ενοχικού μας συνδρόμου. Αλλά γιατί, πράγματι, υπάρχει πολλή δυστυχία παράλληλη(;) με τη δική μας "ευτυχία".
Προτάσεις;
Καλημέρα, καλό μήνα, καλό καλοκαίρι - ε, και λίγο δροσερό, λευκό κρασάκι... :-)
@Χωραΐτης: Αγαπητέ φίλε, κάπως έτσι τα βλέπω κι εγώ τα πράγματα κι ας μην εξέφρασα αυτή την άποψη μέσα από τούτο το πόστο. Γι' αυτό δεν νοιώθω τύψεις, που θέλω να περνάω καλά.
Απλά, επειδή είμαι και λίγο ενοχική, φροντίζω πάντα να σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι, που γεννήθηκα εδώ έτσι κι όχι αλλού αλλιώς.
Και ναι, μ' έφτιαξες! ;-)
@Διονύσης Μάνεσης: Διονύση ναι, πάντα μπορούμε να μετατρέψουμε την ενέργειά μας σε θετική και τις ενοχές μας σε πράξεις, ουσιαστικά χρήσιμες προς όλες τις κατευθύνσεις. Αρκεί να υπάρχει θέληση, κατανόηση και θετική σκέψη!
Το κρασάκι κρίνεται ως απαραίτητο συστατικό μακροζωίας και ευεξίας!
Στην υγειά μας, λοιπόν!
Δημοσίευση σχολίου