Κυριακή 11 Μαΐου 2008

Μάνα! Κουράγιο...





Τις μανάδες τις σέβομαι και τις αγαπώ. Όλες τις μανάδες! Και τις "καλές" και τις "κακές". Άλλωστε, όλες τον ίδιο πόνο ένοιωσαν απάνου στον τοκετό τους. Και τη δική μου μάνα αγαπώ μα πρέπει να ομολογήσω πως πραγματικά την ένοιωσα, την κατάλαβα, όταν κι εγώ η ίδια γίνηκα μάνα.


Όταν κοιλοπόναγα στο "υπερσύγχρονο μαιευτήριο", του νησιού μας και τις στιγμές που ένοιωθα το μυαλό μου να θολώνει από τον αβάσταχτο πόνο, ένα πράγμα μόνο φώναξα στη μαμή - εκτός φυσικά από τα κλασσικά "δεν αντέχω άλλο" και "θα πεθάνω". Φώναξα, "δεν θα ξαναστεναχωρήσω ποτέ τη μανούλα μου", συνειδητοποιώντας απολύτως τι τράβηξε κι εκείνη για να με κάμει.


Όπως και να έχει, για τις μάνες που πόνεσαν και για εκείνες που δεν πόνεσαν. Για τις μάνες που πονάνε καθημερινά και για εκείνες που δεν πονούν. Για τις μάνες που ζουν για τα παιδιά τους και για εκείνες που ζουν με τα παιδιά τους. Για τις μάνες που παλεύουν καθημερινά να προσφέρουν το απειροελάχιστο στα παιδιά τους και για εκείνες που έχουν και τους προσφέρουν. Για όλες τις μάνες του κόσμου, εύχομαι να είναι γερές και δυνατές για να φροντίζουν τα παιδιά τους και να αξιωθούν να τα δουν να μεγαλώνουν γερά και χαρούμενα!

9 σχόλια:

mareld είπε...

Alma mia!

Έχω δυο λεβέντες που σου έχω αναφέρει και φαίνεται ενδόμυχα ήθελα και κόρη.
Έτσι στο μυαλό μου έκατσε ότι έχεις και κόρη και μάλιστα πιο μεγάλη από το μικρό. Ευτυχώς δεν μου συμβαίνει συχνά..θα έλεγα σπάνια.
Η μοσχοβολιά από το κόκκινο γεράνι έφτασε μέχρι εδώ.
Να μου το φιλήσεις και να έχεις υγεία να το χαίρεσαι τώρα και όταν θα γίνει "άντρας στη ψυχή και στο μυαλό".

Γλυκιά μανούλα φιλιά σου στέλνω με τ΄αγέρι...
Buenas noches!

Unknown είπε...

Mi cielo!

Να χαίρεσαι του λεβέντες σου και να σε χαίρονται. Να 'σαι γερή να τους φροντίζεις!

Θα ήθελα κι εγώ μια κόρη. Ελπίζω στο μέλλον!

Καληνύχτα σε εσένα και όλες τις μανούλες του κόσμου!

Un beso grande

Διονύσης Μάνεσης είπε...

( Προσοχή! Ένας πα-τέρας κυκλοφορεί ανάμεσά σας!! )

Dana, μάνα,
χρόνια πολλά.
Και σε σένα ομοίως, καλή μου Mareld, μια και σε πέτυχα συν-επισκέπτρια.

Λέω να σας γιορτάζω και τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου, αν δεν έχετε αντίρρηση...

Καλή βδομάδα.

Unknown είπε...

Αγαπητέ Διονύση, ευχαριστούμε και ομολογώ πως έχετε δίκιο! Κι εγώ δεν τα πάω καλά με τις "ειδικές ημέρες", απλά είναι μια αφορμή να πούμε κάτι για το θέμα. Καλό θα ήταν φυσικά, να ασχολούμαστε με το θέμα και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Με το οποιοδήποτε θέμα που έχει τη δική του, ειδική μέρα.

Σε κάποια άλλη περίπτωση, θα ήμουν εγώ αυτή που θα σάρκαζα το γεγονός αλλά με το θέμα της μητρότητας, έχω μια κάποια ευαισθησία... Και να φανταστείτε πως μέχρι που γνώρισα τον σύντροφό μου, ήμουν εντελώς αντίθετη στο γάμο και τη μητρότητα. Δεν ήθελα ούτε να τα ακούσω!

Όπως συμβαίνει συχνά όμως, εκείνο που λες "εγώ ποτέ δεν θα κάμω", εκειό κάνεις με μεγαλύτερη θέρμη!

Καλή εβδομάδα πα-τέρα(ς)!

Ανώνυμος είπε...

αργά το βράδυ χθες θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει (εντελώς) τη γιορτή της μητέρας μου. Σήμερα θέλω μετά τη δουλειά να της πάρω λουλουδια. Χρόνια πολλά σε όλες τις μανάδες, καλή δύναμη και κουράγιο! Pink_Fish

Unknown είπε...

@pink fish: Ψαράκι μου γλυκό, δεν πειράζει που το ξέχασες εχθές! Η μαμά θα καταλάβει. Και ίσως καλύτερα σήμερα να είναι τα λουλουδάκια.

Φιλιά!

P. Kapodistrias είπε...

Υποκλίνομαι μπροστά σε κάθε Μάνα, τη γλυκύτερη ύπαρξη του κόσμου!!! Υποκλίνομαι!!!

Μηθυμναίος είπε...

Όλες οι μάνες να έχουν μια ευτυχισμένη ημέρα σήμερα κι άλλες 364 το ίδιο...
Σας αγαπάμε!!!

Unknown είπε...

@Π.Κ.: Όλοι υποκλινόμαστε μπροστά στις Μάνες! Να 'στε καλά!


@Μηθυμναίος: Η ευτυχία δεν μπορεί να είναι μόνιμη κατάσταση αν και θα το θέλαμε όλοι για όλους! Να 'σαι καλά Μηθυμναίε, ευχαριστούμε!